Believe... Think... Explore... Discover... Create... DREAM!!!!!!! (It's not about the room. It's about all the dreams stuffed inside it)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015
Friday at long last! - Επιτέλους Παρασκευή!
Αυτή η εβδομάδα αποδείχτηκε κάπως δύσκολη. Κι όμως, δε μετανιώνω σε καμιά περίπτωση που καλωσόρισα το μήνα τόσο ζεστά... Σε εμένα εκτός από κούραση και δύσκολη επιστροφή στο σπίτι (γύριζα πάντα μετά τα μεσάνυχτα) έφερε και γεγονότα τα οποία με κάνουν να βλέπω με αισιοδοξία το Σεπτέμβρη. Χαίρομαι που τελειώνει αυτή η εβδομάδα γιατί σημαίνει ξεκούραση, πρωτίστως. Δευτερευόντως, όπως ανέφερα στο κείμενο για το Σεπτέμβρη, φέρνει και μια νέα αρχή. Και δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ανυπομονώ για την επόμενη εβδομάδα!!! Θα μπορέσω να κάνω ήσυχα τις δουλειές μου και να ασχοληθώ με όλα τα πράγματα και τους ανθρώπους που αγαπώ... Δεν ξέρω πόσοι από εσάς δουλεύουν αυτό το ΣΚ, αλλά εύχομαι είτε δουλεύετε είτε όχι, να βρείτε χρόνο να ασχοληθείτε με αυτά που αγαπάτε ή με τους ανθρώπους ή τα ζώα που αγαπάτε... Μην παραμελείτε ότι έχει μάτια που σας κοιτάζουν με αγάπη... Ίσως βαρεθούν κάποια στιγμή να περιμένουν για ένα βλέμμα ή μια λέξη σας... Καλό Βράδυ!!!
This week has proven to be somewhat difficult. However, I have absolutely no regrets for greeting this month so warmly... To me except of fatigue and difficult return at home (I always made it after midnight) it brought as well incidents that make me feel optimistic about September. I am glad that this week ends, because it means primarily rest. Secondly, as I mentioned in my September text, it brings a new beginning. And I don't know about you, but I can't wait for next week!!! I will complete my chores without any haste and I will spend time with the things and the people I love... I don't know how many of you are working this weekend, but I wish either you do or you don't, to find time to spend with the things, the people or the animals you love... Don't neglect whatever has eyes that look at you with love... They may get tired of waiting for a gaze or a word from you... Good Night!!!
My First Companion!!! - Η Πρώτη μου Σύντροφος!!!
Είμαι ενθουσιασμένη!!! Καλωσορίζω το (επίσημο) πρώτο μέλος της σοφίτας μου!!! Ελπίζω ότι με τη βοήθειά της Ειρήνης (και όλων που περιμένω να καλωσορίσω) η σοφίτα μου θα εξελιχθεί στο μέρος δημιουργίας και αρμονίας που επιδιώκω. Ο καθένας από τους φίλους μου έχει το δικό του χαρακτήρα και το δικό του τρόπο έκφρασης. Ανυπομονώ να δω και να διαβάσω τις δικές τους διαφορετικές "φωνές" και θα προσπαθήσω ο καθένας τους να έχει ένα χώρο να εκφράζεται πιο ελεύθερα μέσα στη σοφίτα μου. Οι άνθρωποί μου θα μπορούν να γράφουν σε διαφορετικές συχνότητες από εμένα γιατί ο καθένας μας έχει τη δική του πολύπλοκη καθημερινότητα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων Ρηνάκι μου για το χρόνο που θα διαθέσεις στη σοφίτα μου όσος κι αν είναι αυτός. Καλώς Ήρθες!!!!!!
I am excited!!! I Welcome the first (official) member of my attic!!! I hope that with Renee's help (and all the others I am waiting to welcome) my attic will evolve to the place of creation and harmony I seek. Each of my friends has his own character and way of expression. I am looking forward to see and read their different "voices", and I will do my best to give each a room in my attic to express more freely. My people will be able to write at different frequency from me because each of us has his own complicated life. Thanks in advance, my Renee, for the time you will dedicate to my attic, whatever that may be. Welcome!!!!!!
Sea and Cave - like Rocks (Part 1) - Θάλασσα και βράχοι σα σπηλιές (Μέρος 1ο)
Χθες, ανέβασα μερικές φωτογραφίες από το ηλιοβασίλεμα στο Πόρτο Ράφτη. Ήταν τόσο υπέροχες που δεν μου έκανε καρδιά να τις πειράξω. Αυτές οι φωτογραφίες αποτελούν το πρώτο μέρος από τις υπόλοιπες που τραβήχθηκαν εκείνη τη μέρα. Ομολογώ, ότι σήμερα δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό και έβαλα μερικά (ελαφρά νομίζω) εφέ. Ευχαριστώ από καρδιάς τον φωτογράφο!!!
Yesterday, I posted some photos of the sunset in Porto Rafti. They were so splendid, that I couldn't find it in my heart to tease them. These photos are the first part of the rest that were taken that day. I confess, that today I could not resist the temptation to put some (light I think) effects. I wanna thank the photographer from the bottom of my heart!!!
Charcoal Sketches - Σχέδια με Κάρβουνο
My first sketches with charcoal. They are dated since the end of 2013 till around 20 June 2014. They are experimental, just to get the feeling of the charcoal. They all have women as a theme (it's technically more difficult for me to draw men, though I try). In the last we have a woman in a graveyard. It may be a bit creepy, but it's one of my most favorite themes...
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015
September Sea and Sun... - Θάλασσα και Ήλιος του Σεπτέμβρη...
Ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος, πήγε χθες για ψάρεμα στο Πόρτο Ράφτη και τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες, σκεπτόμενος ότι ίσως μου άρεσε να τις προσθέσω στη συλλογή της σοφίτας μου. Είχε απόλυτο δίκιο. Οι φωτογραφίες είναι υπέροχες. Σε αυτό το σετ δεν έχει χρειαστεί να κάνω καν επεξεργασία. Σας τις παρουσιάζω όπως τις τράβηξε ο φωτογράφος μέσα από μια βάρκα.
A person very dear to me, went for fishing in Porto Rafti yesterday and took these pictures, thinking that I would love to add them in my attic's collection. He was absolutely right. These pictures are wonderful. I haven't even processed this set. They are presented to you as they were taken by the photographer on a boat.
Some Things New - Μερικά Νέα Πράγματα
Μου αρέσει να ξεκινώ το μήνα έχοντας κάτι καινούριο. Και καθώς έχω αδυναμία στη γραφική ύλη, αγόρασα χθες το πολύ ωραίο τετράδιο της φωτογραφίας και ένα σετ με 5 στιλό διαφορετικού χρώματος. Έψαχνα πολλή ώρα να βρω ένα τετράδιο που να με κάνει να θέλω να το αγοράσω (χωρίς να ξοδέψω πολλά χρήματα - κακά τα ψέματα, ο προϋπολογισμός του μήνα είναι περιορισμένος). Και μετά έπεσα πάνω σε αυτό : Love all, trust a few, do wrong to none. Μια φράση που δε γνώριζα ότι ανήκε στο Σαίξπηρ. Ήξερα ότι ήταν πεπρωμένο. Το αγόρασα αμέσως.
Η φράση στο εξώφυλλο δεν είναι απλά μια ωραία ιδέα. Είναι στάση ζωής. Φυσικά το πιο εύκολο είναι το δεύτερο κομμάτι της. Είναι πολύ εύκολο (και σοφό κατά τη γνώμη μου) να εμπιστεύεσαι λίγους ανθρώπους.
Το πιο δύσκολο είναι να αγαπάς όλο τον κόσμο. Ίσως είναι το μόνο που είναι ανέφικτο, δυστυχώς. Είμαστε, βλέπετε, ελαττωματικοί εκ φύσεως. Αλλιώς, δε θα γίνονταν τόσοι πόλεμοι. Ίσως δε μπορούμε να αγαπάμε όλο τον κόσμο, μπορούμε όμως να μη μισούμε κανένα. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που αντιπαθούμε ή που δε μας ταιριάζουν. Το μίσος όμως είναι σπατάλη. Δεν προσφέρει τίποτα αληθινό. Ένας άνθρωπος που μισεί δε μπορεί να ζήσει τίποτε πραγματικά.
Και ερχόμαστε στο τρίτο μέρος της φράσης. "Μη βλάπτεις κανένα". Νομίζω πως οι περισσότεροι έχουμε σκεφτεί κατά καιρούς μικρούς τρόπους να εκδικηθούμε όσους μας πείραξαν ή έχουμε ρίξει κάποια αθώα κατάρα (εγώ όταν ήμουν πιο μικρή το έκανα που και που). Έχω καλά νέα γι'αυτό το θέμα. Όπως ανακάλυψα μεγαλώνοντας (μπορεί κάποιοι από εσάς να το γνωρίζουν ήδη) το μεγαλύτερο κακό το κάνει ο καθένας στον εαυτό του. Ότι άσχημο και να ευχηθείς για κάποιον δε μετρά μπροστά στην τιμωρία που παίρνει από το σύμπαν με βάση τις επιλογές του. Θέλω να πιστεύω, ότι τελικά είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Φυσικά, δεν είναι δυνατό να μη βλάψουμε κανένα στην πορεία της ζωής μας. Τουλάχιστον, ας μην είναι από επιλογή.
Γιατί επιλογή υπάρχει. Σχεδόν στα πάντα. Υπάρχει η επιλογή ενός "ήρεμου μυαλού και μιας ανοιχτής καρδιάς"...
I like to start the month, having something new. And since I have a soft spot for writing material, I bought yesterday this very pretty notebook of the photo and a set of five multicolored pens. It took me a while to find a notebook, that would make me want to buy it (without spending much money - truth be told, this month's budget is limited). And then I bumped on to this : Love all, trust a few, do wrong to none. A phrase I didn't know it belonged to Shakespeare. I knew it was destiny. I bought it immediately.
The phrase on the cover isn't just a nice idea. It's a moto. Of course, the easiest part is the second. It is quite easy (and wise, in my opinion) to trust a few people.
The most difficult part is to love the whole world. Unfortunately, it may be the only impossible thing to do. You see, we are defected by nature. Otherwise, there wouldn't be any wars. Maybe we cannot love everybody, however, we can hate none. People we don't like or they just don't suit us will exist forever. Hatred, though, is a waste. It does not offer anything real. A person who hates can never truly live anything.
And we come to the third part of the phrase. "Do wrong to none". I think, most of us have thought, at times, small ways, to take revenge on those who harmed us or have innocently spat curses (I did that occasionally when I was younger). I have good news on the subject. As I discovered growing up (some of you may already know), the greatest harm there is we inflict it on ourselves alone. Whatever bad thing you wish for someone does not count before the punishment he receives from the universe through his choices. I want to believe that, we all ultimately get what we deserve, whatever that may mean.
Naturally, it's impossible not to hurt anyone in the course of our lives. At least, let it not be by choice.
For there is a choice. In almost everything. There is the choice of a "calm mind and an open heart"...
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015
Welcome Sweet September!!! - Καλώς ήρθες γλυκέ Σεπτέμβρη!!!!
A half finished scarf - Ένα μισοτελειωμένο κασκόλ
Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015
Fading Summer... - Ξεθωριασμένο καλοκαίρι…
![]() |
Τη φωτογραφία αυτή τη βρήκα στο google και την επεξεργάστηκα μέσω photomania |
Καθώς ξεθωριάζει το καλοκαίρι, ημερολογιακά τουλάχιστον,
απλώνεται αργά και σταθερά η μελαγχολία του ότι όλοι θα πρέπει να επιστρέψουμε
στους συνηθισμένους και βαρετούς ρυθμούς της ζωής μας. Στις δουλειές μας, στα
οικονομικά άγχη ή στις σπουδές… Τέλος στα μπάνια, στις διακοπές ή στις
ολιγοήμερες εκδρομές… Τα ρούχα θα γίνουν πιο βαριά και ο καιρός πιο κρύος, η
διάθεσή μας λιγότερο ευχάριστη γιατί ο ήλιος θα μας κρύβεται πιο συχνά. Ωστόσο,
μετά θα έρθουν τα Χριστούγεννα που θα είμαστε όλοι πιο χαρούμενοι και
γενναιόδωροι και….
Όπα! Περίμενε… Κάτι δε λες σωστά. Από πού κι ως που μπαίνουμε
όλοι στο ίδιο τσουβάλι; Όλοι το ίδιο είμαστε; Όλοι ανεξαιρέτως πέφτουμε
ανάσκελα στο κρεβάτι κοιτάζοντας το ταβάνι και θρηνώντας το τέλος του καλοκαιριού;
Έχουμε όλοι δουλειές στις οποίες πρέπει να επιστρέψουμε; Κάναμε όλοι μπάνια,
πήγαμε όλοι διακοπές; Μισούμε όλοι το κρύο του χειμώνα; Και κυρίως γινόμαστε
όλοι καλύτεροι άνθρωποι τα Χριστούγεννα;
Όχι, όχι, όχι, όχι και όχι… Ναι, κατά γενική ομολογία (και
νομίζω ότι έχουν γίνει και κάποιες μελέτες πάνω σε αυτό) το καλοκαίρι φέρνει
μια γενικότερη ευθυμία. Όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ο καθένας από εμάς
γεννήθηκε υπό διαφορετικές συνθήκες, μεγάλωσε διαφορετικά, ανέπτυξε το δικό του
μοναδικό χαρακτήρα και ζει τη δική του ζωή με τα δικά του προβλήματα. Κι ακόμα
και αν αυτά τα προβλήματα είναι ίδια με χιλιάδων άλλων ανθρώπων είναι η
μοναδικότητα του καθενός μας που τα κάνει διαφορετικά, γιατί ο καθένας από εμάς
τα αντιμετωπίζει με άλλο τρόπο και έχει τη δύναμη να τα κάνει να φαίνονται εύκολα
ή δύσκολα.
Συνεπώς, δεν αρέσει σε όλους μας το καλοκαίρι, κάποιοι από
εμάς έχουμε ακόμα δουλειές και μπορέσαμε να κάνουμε έστω και ένα μπάνιο στη
θάλασσα και πολλοί – πάρα πολλοί δυστυχώς- δεν είχαν χρήματα για να αγοράσουν
ούτε εισιτήριο λεωφορείου για να φτάσουν μέχρι τη θάλασσα. Ή αντιστρόφως… αυτοί
που είχαμε δουλειές είχαμε τόσες υποχρεώσεις να πληρώσουμε ή δουλεύαμε και δεν είδαμε τη θάλασσα ούτε με το κιάλι και αυτοί που δεν έχουν δουλειές και χρήματα,
ίσως κάπως τα κουτσοβόλεψαν και έκαναν 2-3 μπάνια.
Η κάθε εποχή είναι μοναδική. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.
Και ακόμα κι αν σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει το ρητό «ουδείς αναντικατάστατος»,
οι άνθρωποι δεν είναι αντικείμενα. Κάθε άνθρωπος, κάπου, σε κάποιους αφήνει στο
στίγμα του, καλό ή κακό… και αναλόγως με τις πράξεις του η παρουσία και η
απουσία του είτε πονά είτε ανακουφίζει.
Κι επειδή ξέφυγα λίγο… Όσοι αγαπάτε το καλοκαίρι μη λυπάστε
που ξεθωριάζει! Σε τρεις όμορφες εποχές θα ξανάρθει!
![]() |
I found this photo in google and I processed it through photomania |
As the summer fades away, at
least according to the calendar, the sadness slowly spreads that all of us will
have to return to the normal and boring lives we lead. To our jobs, to financial
insecure or our studies… Swimming, summer vacation or short excursions are at
an end… The clothes will become more heavy and the weather colder, our mood
less pleasant for the sun will be hiding more often from us. However, Christmas
will come at some point when we all are going to be more happy and generous and…
Wow! Wait… Something feels
wrong here. Since when are we all being put in the same category? Are we all the
same? Do we all, without a single exception fall into bed staring at the
ceiling, moaning the end of the summer? Do we all have jobs that we must return
to? Did we all swim, did we all have vacation? Do we all hate the cold winter? And
most importantly, do we all become better people at Christmas?
No, no, no, no and no… Yes,
generally speaking (and I think there has been a research on that) summer does
bring joy. But we are not all the same. Every single one of us was born under
different circumstances, was brought up differently, developed his own unique
character and lives his own life with his own problems. And even if those
problems are the same with those of thousand other people’s, it’s the uniqueness
of each of us that makes them different, because each handles them with another
manner and has the power to make them look easy to overcome or difficult.
As a result, we don’t all like
summer, some of us still maintain our jobs and were able to go swim at least
once and many –far too many unfortunately- couldn’t afford even a ticket bus
that would get them there. Or the opposite… us who had jobs had too many debts
to pay, or we were just working so we didn’t have a chance to watch the sea not
even from afar, and those who didn’t have
a job or money somehow made it there 2 or 3 times.
Each season is unique. Each
person is unique. And even if, in some
occasions applies the saying “no one is irreplaceable”, humans are not
objects. Every human leaves his mark, good or bad, somewhere on some people… and
depending on his actions. his presence and his absence either hurts or brings
relief…
And, because I got carried
away a bit… Summer lovers don’t be sad that it fades away! In three beautiful
seasons it will arrive again!
Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)