Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Friday at long last! - Επιτέλους Παρασκευή!



Αυτή η εβδομάδα αποδείχτηκε κάπως δύσκολη. Κι όμως, δε μετανιώνω σε καμιά περίπτωση που καλωσόρισα το μήνα τόσο ζεστά... Σε εμένα εκτός από κούραση και δύσκολη επιστροφή στο σπίτι (γύριζα πάντα μετά τα μεσάνυχτα) έφερε και γεγονότα τα οποία με κάνουν να βλέπω με αισιοδοξία το Σεπτέμβρη. Χαίρομαι που τελειώνει αυτή η εβδομάδα γιατί σημαίνει ξεκούραση, πρωτίστως. Δευτερευόντως, όπως ανέφερα στο κείμενο για το Σεπτέμβρη, φέρνει και μια νέα αρχή. Και δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ανυπομονώ για την επόμενη εβδομάδα!!!  Θα μπορέσω να κάνω ήσυχα τις δουλειές μου και να ασχοληθώ με όλα τα πράγματα και τους ανθρώπους που αγαπώ... Δεν ξέρω πόσοι από εσάς δουλεύουν αυτό το ΣΚ, αλλά εύχομαι είτε δουλεύετε είτε όχι, να βρείτε χρόνο να ασχοληθείτε με αυτά που αγαπάτε ή με τους ανθρώπους ή τα ζώα που αγαπάτε... Μην παραμελείτε ότι έχει μάτια που σας κοιτάζουν με αγάπη... Ίσως βαρεθούν κάποια στιγμή να περιμένουν για ένα βλέμμα ή μια λέξη σας... Καλό Βράδυ!!!

This week has proven to be somewhat difficult. However, I have absolutely no regrets for greeting this month so warmly... To me except of fatigue and difficult return at home (I always made it after midnight) it brought as well incidents that make me feel optimistic about September. I am glad that this week ends, because it means primarily rest. Secondly, as I mentioned in my September text, it brings a new beginning. And I don't know about you, but I can't wait for next week!!! I will complete my chores without any haste and I will spend time with the things and the people I love... I don't know how many of you are working this weekend, but I wish either you do or you don't, to find time to spend with the things, the people or the animals you love... Don't neglect whatever has eyes that look at you with love... They may get tired of waiting for a gaze or a word from you... Good Night!!!

My First Companion!!! - Η Πρώτη μου Σύντροφος!!!




Είμαι ενθουσιασμένη!!! Καλωσορίζω το (επίσημο) πρώτο μέλος της σοφίτας μου!!! Ελπίζω ότι με τη βοήθειά της Ειρήνης (και όλων που περιμένω να καλωσορίσω) η σοφίτα μου θα εξελιχθεί στο μέρος δημιουργίας και αρμονίας που επιδιώκω. Ο καθένας από τους φίλους μου έχει το δικό του χαρακτήρα και το δικό του τρόπο έκφρασης. Ανυπομονώ να δω και να διαβάσω τις δικές τους διαφορετικές "φωνές" και θα προσπαθήσω ο καθένας τους να έχει ένα χώρο να εκφράζεται πιο ελεύθερα μέσα στη σοφίτα μου. Οι άνθρωποί μου θα μπορούν να γράφουν σε διαφορετικές συχνότητες από εμένα γιατί ο καθένας μας έχει τη δική του πολύπλοκη καθημερινότητα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων Ρηνάκι μου για το χρόνο που θα διαθέσεις στη σοφίτα μου όσος κι αν είναι αυτός. Καλώς Ήρθες!!!!!!

I am excited!!! I Welcome the first (official) member of my attic!!! I hope that with Renee's help (and all the others I am waiting to welcome) my attic will evolve to the place of creation and harmony I seek. Each of my friends has his own character and way of expression. I am looking forward to see and read their different "voices", and I will do my best to give each a room in my attic to express more freely. My people will be able to write at different frequency from me because each of us has his own complicated life. Thanks in advance, my Renee, for the time you will dedicate to my attic, whatever that may be. Welcome!!!!!!

Sea and Cave - like Rocks (Part 2) - Θάλασσα και βράχοι σα σπηλιές (Μέρος 2ο)




Sea and Cave - like Rocks (Part 1) - Θάλασσα και βράχοι σα σπηλιές (Μέρος 1ο)





Χθες, ανέβασα μερικές φωτογραφίες από το ηλιοβασίλεμα στο Πόρτο Ράφτη. Ήταν τόσο υπέροχες που δεν μου έκανε καρδιά να τις πειράξω. Αυτές οι φωτογραφίες αποτελούν το πρώτο μέρος από τις υπόλοιπες που τραβήχθηκαν εκείνη τη μέρα. Ομολογώ, ότι σήμερα δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό και έβαλα μερικά (ελαφρά νομίζω) εφέ. Ευχαριστώ από καρδιάς τον φωτογράφο!!!

Yesterday, I posted some photos of the sunset in Porto Rafti. They were so splendid, that I couldn't find it in my heart to tease them. These photos are the first part of the rest that were taken that day. I confess, that today I could not resist the temptation to put some (light I think) effects. I wanna thank the photographer from the bottom of my heart!!!

Charcoal Sketches - Σχέδια με Κάρβουνο








Τα πρώτα μου σχέδια με κάρβουνο. Χρονολογούνται από το τέλος του 2013 έως τις 20 περίπου Ιουνίου 2014. Είναι πειραματικά, απλά για να συνηθίσω την αίσθηση του κάρβουνου. Όλα έχουν γυναίκες σαν θέμα (μου είναι πιο δύσκολο τεχνικά να ζvγραφίζω άντρες, αν και προσπαθώ). Στο τελευταίο είναι μια γυναίκα σε ένα νεκροταφείο. Ίσως είναι κάπως ανατριχιαστικό, αλλά είναι από τα αγαπημένα μου θέματα...

My first sketches with charcoal. They are dated since the end of 2013 till around 20 June 2014. They are experimental, just to get the feeling of the charcoal. They all have women as a theme (it's technically more difficult for me to draw men, though I try). In the last we have a woman in a graveyard. It may be a bit creepy, but it's one of my most favorite themes...

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

September Sea and Sun... - Θάλασσα και Ήλιος του Σεπτέμβρη...






Ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος, πήγε χθες για ψάρεμα στο Πόρτο Ράφτη και τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες, σκεπτόμενος ότι ίσως μου άρεσε να τις προσθέσω στη συλλογή της σοφίτας μου. Είχε απόλυτο δίκιο. Οι φωτογραφίες είναι υπέροχες. Σε αυτό το σετ δεν έχει χρειαστεί να κάνω καν επεξεργασία. Σας τις παρουσιάζω όπως τις τράβηξε ο φωτογράφος μέσα από μια βάρκα.

A person very dear to me, went for fishing in Porto Rafti yesterday and took these pictures, thinking that I would love to add them in my attic's collection. He was absolutely right. These pictures are wonderful. I haven't even processed this set. They are presented to you as they were taken by the photographer on a boat.

Some Things New - Μερικά Νέα Πράγματα


Μου αρέσει να ξεκινώ το μήνα έχοντας κάτι καινούριο. Και καθώς έχω αδυναμία στη γραφική ύλη, αγόρασα χθες το πολύ ωραίο τετράδιο της φωτογραφίας και ένα σετ με 5 στιλό διαφορετικού χρώματος. Έψαχνα πολλή ώρα να βρω ένα τετράδιο που να με κάνει να θέλω να το αγοράσω (χωρίς να ξοδέψω πολλά χρήματα - κακά τα ψέματα, ο προϋπολογισμός του μήνα είναι περιορισμένος). Και μετά έπεσα πάνω σε αυτό : Love all, trust a few, do wrong to none. Μια φράση που δε γνώριζα ότι ανήκε στο Σαίξπηρ. Ήξερα ότι ήταν πεπρωμένο. Το αγόρασα αμέσως. 
Η φράση στο εξώφυλλο δεν είναι απλά μια ωραία ιδέα. Είναι στάση ζωής. Φυσικά το πιο εύκολο είναι το δεύτερο κομμάτι της. Είναι πολύ εύκολο (και σοφό κατά τη γνώμη μου) να εμπιστεύεσαι λίγους ανθρώπους. 
Το πιο δύσκολο είναι να αγαπάς όλο τον κόσμο. Ίσως είναι το μόνο που είναι ανέφικτο, δυστυχώς. Είμαστε, βλέπετε, ελαττωματικοί εκ φύσεως. Αλλιώς, δε θα γίνονταν τόσοι πόλεμοι. Ίσως δε μπορούμε να αγαπάμε όλο τον κόσμο, μπορούμε όμως να μη μισούμε κανένα. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που αντιπαθούμε ή που δε μας ταιριάζουν. Το μίσος όμως είναι σπατάλη. Δεν προσφέρει τίποτα αληθινό. Ένας άνθρωπος που μισεί δε μπορεί να ζήσει τίποτε πραγματικά. 
Και ερχόμαστε στο τρίτο μέρος της φράσης. "Μη βλάπτεις κανένα". Νομίζω πως οι περισσότεροι έχουμε σκεφτεί κατά καιρούς μικρούς τρόπους να εκδικηθούμε όσους μας πείραξαν ή έχουμε ρίξει κάποια αθώα κατάρα (εγώ όταν ήμουν πιο μικρή το έκανα που και που). Έχω καλά νέα γι'αυτό το θέμα. Όπως ανακάλυψα μεγαλώνοντας (μπορεί κάποιοι από εσάς να το γνωρίζουν ήδη) το μεγαλύτερο κακό το κάνει ο καθένας στον εαυτό του. Ότι άσχημο και να ευχηθείς για κάποιον δε μετρά μπροστά στην τιμωρία που παίρνει από το σύμπαν με βάση τις επιλογές του. Θέλω να πιστεύω, ότι τελικά είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Φυσικά, δεν είναι δυνατό να μη βλάψουμε κανένα στην πορεία της ζωής μας. Τουλάχιστον, ας μην είναι από επιλογή.
Γιατί επιλογή υπάρχει. Σχεδόν στα πάντα. Υπάρχει η επιλογή ενός "ήρεμου μυαλού και μιας ανοιχτής καρδιάς"...



I like to start the month, having something new. And since I have a soft spot for writing material, I bought yesterday this very pretty notebook of the photo and a set of five multicolored pens. It took me a while to find a notebook, that would make me want to buy it (without spending much money - truth be told, this month's budget is limited). And then I bumped on to this : Love all, trust a few, do wrong to none. A phrase I didn't know it belonged to Shakespeare. I knew it was destiny. I bought it immediately. 
The phrase on the cover isn't just a nice idea. It's a moto. Of course, the easiest part is the second. It is quite easy (and wise, in my opinion) to trust a few people. 
The most difficult part is to love the whole world. Unfortunately, it may be the only impossible thing to do. You see,  we are defected by nature. Otherwise, there wouldn't be any wars. Maybe we cannot love everybody, however, we can hate none. People we don't like or they just don't suit us will exist forever. Hatred, though, is a waste. It does not offer anything real. A person who hates can never truly live anything. 
And we come to the third part of the phrase. "Do wrong to none". I think, most of us have thought, at times, small ways, to take revenge on those who harmed us or have innocently spat curses (I did that occasionally when I was younger). I have good news on the subject. As I discovered growing up (some of you may already know), the greatest harm there is we inflict it on ourselves alone. Whatever bad thing you wish for someone does not count before the punishment he receives from the universe through his choices. I want to believe that, we all  ultimately get what we deserve, whatever that may mean. 
Naturally, it's impossible not to hurt anyone in the course of our lives. At least, let it not be by choice.
For there is a choice. In almost everything. There is the choice of a "calm mind and an open heart"...



Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Welcome Sweet September!!! - Καλώς ήρθες γλυκέ Σεπτέμβρη!!!!






Ανεξάρτητα από πως θα κυλήσει αυτός ο μήνας του αξίζει ένα καλωσόρισμα, γιατί κάθε μήνας (μη σας πω και κάθε μέρα, όπως η Σκάρλετ Ο' Χάρα) είναι μια νέα αρχή. Κάθε μήνας κάτι φέρνει και κάτι παίρνει από τις ζωές μας. Νομίζω ότι βοηθάει όταν ξεκινάς με λίγη αισιοδοξία, ακόμα κι αν γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Παροτρύνω, όσους πιστεύουν ότι η ζωή είναι χάλια και τίποτα καλό δεν τους περιμένει, να αρχίσουν να το ξανασκέφτονται. Με ανοιχτό μυαλό, ανοιχτή καρδιά και πολλή προσπάθεια (θα ήταν ψέμα να πω ότι με λίγη καλή θέληση όλα γίνονται, γιατί δεν πάει έτσι) όλο και κάτι όμορφο θα βρουν για να στηριχτούν και να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Σιγά - σιγά, γιατί αυτά τα πράγματα παίρνουν χρόνο. Γνωρίζω πολύ καλά πως όταν τα βλέπεις όλα μαύρα, είναι πολύ δύσκολο (αλλά όχι απίθανο) να ξυπνήσεις μια μέρα και να τα δεις όλα λευκά. Αν όμως, ξεκινήσεις απλά να μετατρέπεις το μαύρο σε γκρι, κάποια στιγμή και το λευκό θα δεις και όλα τα άλλα χρώματα που κάνουν τη ζωή ξεχωριστή. 

Μπορούμε να ξικινήσουμε από σήμερα για να έχουμε έναν όμορφο μήνα, τον πρώτο του φθινοπώρου!!!!!

Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά (για να πάει καλά αυτός ο μήνας) όσους με βοήθησαν με τις ιδέες και τις συμβουλές τους να κάνω τη σοφίτα μου πιο όμορφη. Ευχαριστώ, επίσης,  και όσους την επισκέφθηκαν έστω και κατά τύχη. Σας ευχαριστώ όλους και σας ενημερώνω ότι υπάρχει η δυνατότητα να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μου μέσω mail (Follow by Email - πάνω αριστερά) καθώς και να αφήνετε σχόλια στις αναρτήσεις μου. Οι αναρτήσεις (όλες ανεξαιρέτως) θα συνεχίσουν να γράφονται σε δυο (για αρχή τουλάχιστον) γλώσσες. Τις μεταφράσεις στα αγγλικά τις κάνω εγώ, οπότε αν έχετε διορθώσεις πείτε μου, γιατί δεν τα χρησιμοποιώ πια τόσο κι εχω σκουριάσει.







Regardless of how this month is going to be, it deserves a welcoming, for each month (not to say each day, like Scarlet O' Hara) is a new beginning. Each month brings something and takes something in return from our lives. I think it helps when you begin with a bit of optimism, even if you know before hand that things are not going to be easy. I urge, those who believe that life sucks, and nothing good awaits for them, to start thinking again. With an open mind, an open heart and a lot of effort (it would be a lie to say that with a bit of good will everything is possible, for it does not go that way) they will fond something beautiful to hold on to and make their lives better. Slowly, for these things do take time. I know very well that when all you see is black, it's very difficult (yet not impossible) to wake up one day and see everything white. However, if you just start turning black to grey, eventually you will see white and all the other colors that make life special.

We can start from today to have a beautiful month, the first of autumn!!!!

I would like to warmly thank (in order to have a good month) those who helped me with their ideas and their advice to make my attic more beautiful. I also thank those who visited even by chance. I thank you all and I inform you that you have the ability to follow my blog by email (Follow by Email - left on the top) and leave comments as well on my posts. The posts (without exception) will keep being written in two (initially) languages. I do the English translations, so if you have any corrections tell me, because I don't use English very much nowadays and I'm kind of rusty. 



A half finished scarf - Ένα μισοτελειωμένο κασκόλ

Το κασκόλ που προσπαθώ να τελειώσω τους τελευταίους (δε θυμάμαι πόσους) μήνες

The scarf I am trying to finish these (I don't remember how many) months

Νέος μήνας, νέα μικρή ενότητα. Ένα ακόμα αγαπημένο χόμπι: το πλέξιμο. Το ξεκίνησα πριν 2 χρόνια περίπου, αλλά λόγω έλλειψης χρόνου δεν έχω προχωρήσει πέρα από τα κασκόλ. Για να είμαι, όμως, ειλικρινής λατρεύω τα κασκόλ. Θα ανεβάσω ότι έχω φτιάξει μέχρι τώρα και σιγά σιγά θα μπουν και οι οδηγίες.



New month, new little section. One more hobby that I love : knitting. I started about 2 years ago, but due to lack of time I haven't gone beyond scarves. To be frank, though, I do love scarves. I will post whatever I have made by now and in time instructions will be uploaded as well.


Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Fading Summer... - Ξεθωριασμένο καλοκαίρι…



Τη φωτογραφία αυτή τη βρήκα στο google και την επεξεργάστηκα μέσω photomania

Καθώς ξεθωριάζει το καλοκαίρι, ημερολογιακά τουλάχιστον, απλώνεται αργά και σταθερά η μελαγχολία του ότι όλοι θα πρέπει να επιστρέψουμε στους συνηθισμένους και βαρετούς ρυθμούς της ζωής μας. Στις δουλειές μας, στα οικονομικά άγχη ή στις σπουδές… Τέλος στα μπάνια, στις διακοπές ή στις ολιγοήμερες εκδρομές… Τα ρούχα θα γίνουν πιο βαριά και ο καιρός πιο κρύος, η διάθεσή μας λιγότερο ευχάριστη γιατί ο ήλιος θα μας κρύβεται πιο συχνά. Ωστόσο, μετά θα έρθουν τα Χριστούγεννα που θα είμαστε όλοι πιο χαρούμενοι και γενναιόδωροι και….
Όπα! Περίμενε… Κάτι δε λες σωστά. Από πού κι ως που μπαίνουμε όλοι στο ίδιο τσουβάλι; Όλοι το ίδιο είμαστε; Όλοι ανεξαιρέτως πέφτουμε ανάσκελα στο κρεβάτι κοιτάζοντας το ταβάνι και θρηνώντας το τέλος του καλοκαιριού; Έχουμε όλοι δουλειές στις οποίες πρέπει να επιστρέψουμε; Κάναμε όλοι μπάνια, πήγαμε όλοι διακοπές; Μισούμε όλοι το κρύο του χειμώνα; Και κυρίως γινόμαστε όλοι καλύτεροι άνθρωποι τα Χριστούγεννα;
Όχι, όχι, όχι, όχι και όχι… Ναι, κατά γενική ομολογία (και νομίζω ότι έχουν γίνει και κάποιες μελέτες πάνω σε αυτό) το καλοκαίρι φέρνει μια γενικότερη ευθυμία. Όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ο καθένας από εμάς γεννήθηκε υπό διαφορετικές συνθήκες, μεγάλωσε διαφορετικά, ανέπτυξε το δικό του μοναδικό χαρακτήρα και ζει τη δική του ζωή με τα δικά του προβλήματα. Κι ακόμα και αν αυτά τα προβλήματα είναι ίδια με χιλιάδων άλλων ανθρώπων είναι η μοναδικότητα του καθενός μας που τα κάνει διαφορετικά, γιατί ο καθένας από εμάς τα αντιμετωπίζει με άλλο τρόπο και έχει τη δύναμη να τα κάνει να φαίνονται εύκολα ή δύσκολα.
Συνεπώς, δεν αρέσει σε όλους μας το καλοκαίρι, κάποιοι από εμάς έχουμε ακόμα δουλειές και μπορέσαμε να κάνουμε έστω και ένα μπάνιο στη θάλασσα και πολλοί – πάρα πολλοί δυστυχώς- δεν είχαν χρήματα για να αγοράσουν ούτε εισιτήριο λεωφορείου για να φτάσουν μέχρι τη θάλασσα. Ή αντιστρόφως… αυτοί που είχαμε δουλειές είχαμε τόσες υποχρεώσεις να πληρώσουμε ή δουλεύαμε και  δεν είδαμε τη θάλασσα ούτε με το κιάλι  και αυτοί που δεν έχουν δουλειές και χρήματα, ίσως κάπως τα κουτσοβόλεψαν και έκαναν 2-3 μπάνια.
Η κάθε εποχή είναι μοναδική. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Και ακόμα κι αν σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει το ρητό «ουδείς αναντικατάστατος», οι άνθρωποι δεν είναι αντικείμενα. Κάθε άνθρωπος, κάπου, σε κάποιους αφήνει στο στίγμα του, καλό ή κακό… και αναλόγως με τις πράξεις του η παρουσία και η απουσία του είτε πονά είτε ανακουφίζει.
Κι επειδή ξέφυγα λίγο… Όσοι αγαπάτε το καλοκαίρι μη λυπάστε που ξεθωριάζει! Σε τρεις όμορφες εποχές θα ξανάρθει!




I found this photo in google and I processed it through photomania

As the summer fades away, at least according to the calendar, the sadness slowly spreads that all of us will have to return to the normal and boring lives we lead. To our jobs, to financial insecure or our studies… Swimming, summer vacation or short excursions are at an end… The clothes will become more heavy and the weather colder, our mood less pleasant for the sun will be hiding more often from us. However, Christmas will come at some point when we all are going to be more happy and generous and…
Wow! Wait… Something feels wrong here. Since when are we all being put in the same category? Are we all the same? Do we all, without a single exception fall into bed staring at the ceiling, moaning the end of the summer? Do we all have jobs that we must return to? Did we all swim, did we all have vacation? Do we all hate the cold winter? And most importantly, do we all become better people at Christmas?
No, no, no, no and no… Yes, generally speaking (and I think there has been a research on that) summer does bring joy. But we are not all the same. Every single one of us was born under different circumstances, was brought up differently, developed his own unique character and lives his own life with his own problems. And even if those problems are the same with those of thousand other people’s, it’s the uniqueness of each of us that makes them different, because each handles them with another manner and has the power to make them look easy to overcome or difficult.
As a result, we don’t all like summer, some of us still maintain our jobs and were able to go swim at least once and many –far too many unfortunately- couldn’t afford even a ticket bus that would get them there. Or the opposite… us who had jobs had too many debts to pay, or we were just working so we didn’t have a chance to watch the sea not even from afar, and  those who didn’t have a job or money somehow made it there 2 or 3 times.
Each season is unique. Each person is unique.  And even if, in some occasions applies the saying “no one is irreplaceable”, humans are not objects.  Every human leaves his mark,  good or bad, somewhere on some people… and depending on his actions. his presence and his absence either hurts or brings relief…

And, because I got carried away a bit… Summer lovers don’t be sad that it fades away! In three beautiful seasons it will arrive again! 

Welcome to my World! - Καλώς Ήλθατε στον Κόσμο μου!