Fading Summer... - Ξεθωριασμένο καλοκαίρι…

Τη φωτογραφία αυτή τη βρήκα στο google και την επεξεργάστηκα μέσω photomania

Καθώς ξεθωριάζει το καλοκαίρι, ημερολογιακά τουλάχιστον, απλώνεται αργά και σταθερά η μελαγχολία του ότι όλοι θα πρέπει να επιστρέψουμε στους συνηθισμένους και βαρετούς ρυθμούς της ζωής μας. Στις δουλειές μας, στα οικονομικά άγχη ή στις σπουδές… Τέλος στα μπάνια, στις διακοπές ή στις ολιγοήμερες εκδρομές… Τα ρούχα θα γίνουν πιο βαριά και ο καιρός πιο κρύος, η διάθεσή μας λιγότερο ευχάριστη γιατί ο ήλιος θα μας κρύβεται πιο συχνά. Ωστόσο, μετά θα έρθουν τα Χριστούγεννα που θα είμαστε όλοι πιο χαρούμενοι και γενναιόδωροι και….

Όπα! Περίμενε… Κάτι δε λες σωστά. Από πού κι ως που μπαίνουμε όλοι στο ίδιο τσουβάλι; Όλοι το ίδιο είμαστε; Όλοι ανεξαιρέτως πέφτουμε ανάσκελα στο κρεβάτι κοιτάζοντας το ταβάνι και θρηνώντας το τέλος του καλοκαιριού; Έχουμε όλοι δουλειές στις οποίες πρέπει να επιστρέψουμε; Κάναμε όλοι μπάνια, πήγαμε όλοι διακοπές; Μισούμε όλοι το κρύο του χειμώνα; Και κυρίως γινόμαστε όλοι καλύτεροι άνθρωποι τα Χριστούγεννα;

Όχι, όχι, όχι, όχι και όχι… Ναι, κατά γενική ομολογία (και νομίζω ότι έχουν γίνει και κάποιες μελέτες πάνω σε αυτό) το καλοκαίρι φέρνει μια γενικότερη ευθυμία. Όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ο καθένας από εμάς γεννήθηκε υπό διαφορετικές συνθήκες, μεγάλωσε διαφορετικά, ανέπτυξε το δικό του μοναδικό χαρακτήρα και ζει τη δική του ζωή με τα δικά του προβλήματα. Κι ακόμα και αν αυτά τα προβλήματα είναι ίδια με χιλιάδων άλλων ανθρώπων είναι η μοναδικότητα του καθενός μας που τα κάνει διαφορετικά, γιατί ο καθένας από εμάς τα αντιμετωπίζει με άλλο τρόπο και έχει τη δύναμη να τα κάνει να φαίνονται εύκολα ή δύσκολα.

Συνεπώς, δεν αρέσει σε όλους μας το καλοκαίρι, κάποιοι από εμάς έχουμε ακόμα δουλειές και μπορέσαμε να κάνουμε έστω και ένα μπάνιο στη θάλασσα και πολλοί – πάρα πολλοί δυστυχώς- δεν είχαν χρήματα για να αγοράσουν ούτε εισιτήριο λεωφορείου για να φτάσουν μέχρι τη θάλασσα. Ή αντιστρόφως… αυτοί που είχαμε δουλειές είχαμε τόσες υποχρεώσεις να πληρώσουμε ή δουλεύαμε και  δεν είδαμε τη θάλασσα ούτε με το κιάλι  και αυτοί που δεν έχουν δουλειές και χρήματα, ίσως κάπως τα κουτσοβόλεψαν και έκαναν 2-3 μπάνια.

Η κάθε εποχή είναι μοναδική. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Και ακόμα κι αν σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει το ρητό «ουδείς αναντικατάστατος», οι άνθρωποι δεν είναι αντικείμενα. Κάθε άνθρωπος, κάπου, σε κάποιους αφήνει στο στίγμα του, καλό ή κακό… και αναλόγως με τις πράξεις του η παρουσία και η απουσία του είτε πονά είτε ανακουφίζει.

Κι επειδή ξέφυγα λίγο… Όσοι αγαπάτε το καλοκαίρι μη λυπάστε που ξεθωριάζει! Σε τρεις όμορφες εποχές θα ξανάρθει!

I found this photo in google and I processed it through photomania

As the summer fades away, at least according to the calendar, the sadness slowly spreads that all of us will have to return to the normal and boring lives we lead. To our jobs, to financial insecure or our studies… Swimming, summer vacation or short excursions are at an end… The clothes will become more heavy and the weather colder, our mood less pleasant for the sun will be hiding more often from us. However, Christmas will come at some point when we all are going to be more happy and generous and…

Wow! Wait… Something feels wrong here. Since when are we all being put in the same category? Are we all the same? Do we all, without a single exception fall into bed staring at the ceiling, moaning the end of the summer? Do we all have jobs that we must return to? Did we all swim, did we all have vacation? Do we all hate the cold winter? And most importantly, do we all become better people at Christmas?

No, no, no, no and no… Yes, generally speaking (and I think there has been a research on that) summer does bring joy. But we are not all the same. Every single one of us was born under different circumstances, was brought up differently, developed his own unique character and lives his own life with his own problems. And even if those problems are the same with those of thousand other people’s, it’s the uniqueness of each of us that makes them different, because each handles them with another manner and has the power to make them look easy to overcome or difficult.

As a result, we don’t all like summer, some of us still maintain our jobs and were able to go swim at least once and many –far too many unfortunately- couldn’t afford even a ticket bus that would get them there. Or the opposite… us who had jobs had too many debts to pay, or we were just working so we didn’t have a chance to watch the sea not even from afar, and  those who didn’t have a job or money somehow made it there 2 or 3 times.

Each season is unique. Each person is unique.  And even if, in some occasions applies the saying “no one is irreplaceable”, humans are not objects.  Every human leaves his mark,  good or bad, somewhere on some people… and depending on his actions. his presence and his absence either hurts or brings relief…

And, because I got carried away a bit… Summer lovers don’t be sad that it fades away! In three beautiful seasons it will arrive again!