"We're off to see the Wizard, the wonderful Wizard of Oz"
Αν είχα δει αυτή την ταινία σαν παιδί ίσως να ήταν από τις αγαπημένες μου. Αλλά την είδα την περασμένη εβδομάδα. Κι αν δεν είχα διαβάσει ένα πολύ συγκεκριμένο βιβλίο ίσως και να μην την είχα δει ποτέ ή να την έβλεπα ακόμη πιο αργά.
Η ταινία είναι πασίγνωστη και αν δεν κάνω λάθος έκανε τη νεαρή τότε Τζούντι Γκάρλαντ διάσημη.
Έχουμε και λέμε:
Η νεαρή Ντόροθι, ζει στο Κάνσας με τη θεία Εμ και το θείο Χένρι. Α! και με το σκύλο της Τότο στον οποίο έχει μεγάλη αδυναμία. Μετά από διάφορες ατυχείς συγκυρίες η Ντόροθι βρίσκεται έξω από το καταφύγιο κατά τη διάρκεια ενός ανεμοστρόβιλου και μαζί με το σπίτι που το παίρνει μαζί του ο δυνατός άνεμος, και μαζί με τον Τότο μεταφέρονται στη μαγική χώρα του Οζ.
Η Ντόροθι πιστεύοντας ότι η θεία Εμ είναι άρρωστη και τη χρειάζεται θέλει θα γυρίσει αμέσως πίσω στον κόσμο της. Η οδηγία της Καλής Μάγισσας Γκλίντα είναι σαφής : "Πήγαινε στη Σμαραγδένια πόλη, στο μάγο του Οζ κι εκείνος θα σε στείλει σπίτι".
Στο δρόμο (εκείνον με τα κίτρινα τούβλα) για τη Σμαραγδένια Πόλη, η Ντόροθι συναντά ένα άμυαλο σκιάχτρο, ένα τενεκεδένιο άκαρδο ξυλοκόπο και ένα δειλό λιοντάρι. Και η περιπέτεια αρχίζει...
Ο Μάγος του Οζ, είναι ακόμη και σήμερα μια ωραία ταινία για παιδιά και για μεγάλους που νιώθουν παιδιά. Τα εφέ για την εποχή είναι εντυπωσιακά αν και πια είναι παρωχημένα. Ωστόσο δε στερούν τίποτα από τη μαγεία της ταινίας. Η Γκάρλαντ (την οποία πρώτη φορά βλέπω σε ταινία) είναι πραγματικά υπέροχη, αλλά και όλοι οι άλλοι ηθοποιοί είναι καταπληκτικοί στους διπλούς τους ρόλους (αν δεν έχετε δει την ταινία θα καταλάβετε τι εννοώ μόλις τη δείτε). Προσωπική αδυναμία, το δειλό λιοντάρι που με έκανε και γέλασα τρομερά!!! Δυστυχώς δε μπορεί να γίνει από τις πολύ αγαπημένες μου γιατί μεγάλωσα πια και δε μπορώ να τη δω με παιδικά μάτια. Αλλά μπορώ να την ξαναδώ με τα δικά μου...
Δείτε τη και θα καταλάβετε πως ότι νομίζουμε ότι μας λείπει το έχουμε μέσα μας...
If I had seen this movie as a child perhaps it would have become one of my favorites. But I saw it last week. And if I had not read a certain book I would probably have never seen it ot I would see it even later.
The movie is very well known and if I am not mistaked is the one that made the young then Judy Garland famous.
So here it goes:
Young Dorothy lives in Kansas with her Auntie Em and Uncle Henry. Oh! and with her dog Toto as well to whom she doted on. After several unfortunate evnets Dorothy is found outside the refuge at a time of a tornado and along with the house which is taken away by the strong wind and Toto are transferred in the magical land of Oz.
Dorothy believeng her Auntie Em to be sick and in need of her she is eager to go back home. The instruction from the Goog Witch Glinda is clear : "Go to the Emerald City, to the Wizard of Oz and he will send you home."
On the road (the yellow brick road that is) to the Emerald City, Dorothy meets a brainless scarecrow, a heartless tin woodman and a cowardish lion. And the adventure begins...
The Wizard of Oz is till this day a wonderful film for children and grown ups that feel like children. The special effects are impressive given it was 1939 though they are oudated now. Though they steal nothing of the movie's magic escence. Garland (who it's the first time I see in a movie) is really marvellous, yet all the other actors are equally fantastic in their double roles (if you have not seen the film you will get it once you do). Personal favorite, the cowardish lion that make me laugh hard!!! Unfortunately it can never be one of my really favorites since I am too old to see it with a childs eyes. But I can always see it again with my own...
Watch it and you will realize that all we think we lack we have it inside...
Η Ντόροθι πιστεύοντας ότι η θεία Εμ είναι άρρωστη και τη χρειάζεται θέλει θα γυρίσει αμέσως πίσω στον κόσμο της. Η οδηγία της Καλής Μάγισσας Γκλίντα είναι σαφής : "Πήγαινε στη Σμαραγδένια πόλη, στο μάγο του Οζ κι εκείνος θα σε στείλει σπίτι".
Στο δρόμο (εκείνον με τα κίτρινα τούβλα) για τη Σμαραγδένια Πόλη, η Ντόροθι συναντά ένα άμυαλο σκιάχτρο, ένα τενεκεδένιο άκαρδο ξυλοκόπο και ένα δειλό λιοντάρι. Και η περιπέτεια αρχίζει...
Ο Μάγος του Οζ, είναι ακόμη και σήμερα μια ωραία ταινία για παιδιά και για μεγάλους που νιώθουν παιδιά. Τα εφέ για την εποχή είναι εντυπωσιακά αν και πια είναι παρωχημένα. Ωστόσο δε στερούν τίποτα από τη μαγεία της ταινίας. Η Γκάρλαντ (την οποία πρώτη φορά βλέπω σε ταινία) είναι πραγματικά υπέροχη, αλλά και όλοι οι άλλοι ηθοποιοί είναι καταπληκτικοί στους διπλούς τους ρόλους (αν δεν έχετε δει την ταινία θα καταλάβετε τι εννοώ μόλις τη δείτε). Προσωπική αδυναμία, το δειλό λιοντάρι που με έκανε και γέλασα τρομερά!!! Δυστυχώς δε μπορεί να γίνει από τις πολύ αγαπημένες μου γιατί μεγάλωσα πια και δε μπορώ να τη δω με παιδικά μάτια. Αλλά μπορώ να την ξαναδώ με τα δικά μου...
Δείτε τη και θα καταλάβετε πως ότι νομίζουμε ότι μας λείπει το έχουμε μέσα μας...
If I had seen this movie as a child perhaps it would have become one of my favorites. But I saw it last week. And if I had not read a certain book I would probably have never seen it ot I would see it even later.
The movie is very well known and if I am not mistaked is the one that made the young then Judy Garland famous.
So here it goes:
Young Dorothy lives in Kansas with her Auntie Em and Uncle Henry. Oh! and with her dog Toto as well to whom she doted on. After several unfortunate evnets Dorothy is found outside the refuge at a time of a tornado and along with the house which is taken away by the strong wind and Toto are transferred in the magical land of Oz.
Dorothy believeng her Auntie Em to be sick and in need of her she is eager to go back home. The instruction from the Goog Witch Glinda is clear : "Go to the Emerald City, to the Wizard of Oz and he will send you home."
On the road (the yellow brick road that is) to the Emerald City, Dorothy meets a brainless scarecrow, a heartless tin woodman and a cowardish lion. And the adventure begins...
The Wizard of Oz is till this day a wonderful film for children and grown ups that feel like children. The special effects are impressive given it was 1939 though they are oudated now. Though they steal nothing of the movie's magic escence. Garland (who it's the first time I see in a movie) is really marvellous, yet all the other actors are equally fantastic in their double roles (if you have not seen the film you will get it once you do). Personal favorite, the cowardish lion that make me laugh hard!!! Unfortunately it can never be one of my really favorites since I am too old to see it with a childs eyes. But I can always see it again with my own...
Watch it and you will realize that all we think we lack we have it inside...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου