Kings and Queens... - Βασιλιάδες και Βασίλισσες....

Όταν είδα για πρώτη φορά αυτό το τετράδιο, έβαλα τα γέλια. Το πήρα, έτσι, για πλάκα.

Αλλά από προχθές, που σκέφτηκα να το πάρω μαζί μου για να οργανώνω τις αναρτήσεις μου, άρχισε να δημιουργείτε στο μυαλό μου μια ιδέα.

Ήθελα να ανεβάσω φωτογραφία από τη μέρα που το αγόρασα, αλλά δεν ήθελα να νομίζετε ότι είμαι τόσο επηρμένη ώστε να θεωρώ των εαυτό μου βασίλισσα όλων των ιστολογίων. Δεν ήξερα αν θα γίνει κατανοητό το πνεύμα μου και η χιομοριστική μου διάθεση.

Χθες συνειδητοποίησα ότι είμαι πράγματι βασίλισσα. Είμαι η βασίλισσα της σοφίτας μου και είμαι πολύ περήφανη γι'αυτό. Δημιούργησα μόνη μου το βασίλειό μου και ζω εκεί ευτυχισμένη.

Όλοι είμαστε εν δυνάμει βασιλιάδες και βασίλισσες. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι δε χρειάζεται να μας χαρίσει κανείς τον επίσημο τίτλο, ένα βασίλειο, υπηκόους και δύναμη για να είμαστε βασιλιάδες.

Ο καθένας θα πρέπει να βρει μόνος του το βασίλειό του και αν δεν υπάρχει κανένα που να του ταιριάζει, να το φτιάξει μόνος του. Διαλέγουμε που θα είμαστε βασιλιάδες.

Ο καθένας μας έχει μια αξία την οποία ορίζει ο ίδιος και τη δείχνει με τη συμπεριφορά του. Το να αφήνουμε τους άλλους να μας επιβάλλουν τη γνώμη τους για το τι αξίζουμε σαν άνθρωποι είναι λάθος.

Η αξία ενός ανθρώπου μηδενίζεται όχι όταν οι άλλοι του λένε ότι δεν αξίζει, αλλά όταν τους πιστεύει.

Φυσικά, υπάρχουν και οι άνθρωποι οι οποίοι υπερεκτιμούν τον εαυτό τους και προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους γύρω τους για να τους ακολουθούν, αλλά με αυτούς δεν θα ασχοληθώ (ούτε εκείνοι μαζί μου, υποθέτω).

Νομίζω ότι είναι πολύ πιο εύκολο να μάθεις να εκτιμάς λίγο περισσότερο τον εαυτό σου, παρά να αποδεχτείς ότι δεν είσαι τόσο καταπληκτικός όσο προσπαθούσες να πείσεις τον εαυτό σου ότι είσαι (και ανάγκαζες και τους άλλους να σου το λένε για να μη σε κακοκαρδίσουν).

Όλοι αξίζουμε κάτι. Ίσως να μην είμαστε τόσο ταλαντούχοι όσο θα θέλαμε. Ίσως να μην είμαστε αυτό που χρειάζονται ή εγκρίνουν οι άλλοι.

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει νόημα να ζήσουμε μια ζωή όπως τη θέλουν οι άλλοι. Επίσης δεν έχει νόημα να ζήσουμε, από αντίδραση, μια ζωή εντελώς αντίθετη από αυτή που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Οδηγούν και τα δύο στη δυστυχία. Μια δυστυχία για την οποία θα κατηγορήσουμε τους "άλλους".

Πρέπει να είμαστε παρόντες στη ζωή μας. Ίσως να μην υπάρξει ευκαιρία να ζήσουμε ξανά. 

Ξέρω ότι είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τις δικές σου επιθυμίες από αυτές των άλλων για σένα. Προσωπικά ακόμα το δουλεύω. 

Γι'αυτο και έστησα αυτό το ιστολόγιο. Το βασίλειό μου. Βέβαια, δεν με ενδιαφέρουν οι υπήκοοι, φίλους ψάχνω, αλλά τον τίτλο της βασίλισσας τον θέλω και τον έχω. Τον κέρδισα φτιάχνοντας κάτι δικό μου. 

Δημιουργήστε με την καρδιά σας κάτι δικό σας. Κάτι που για σας είναι όμορφο και πολύτιμο. Δε χρειάζεται να αρέσει ή να είναι αποδεκτό από όλους. 

Μη δημιουργείτε ποτέ κάτι με θυμό, ποτέ με διάθεση να προκαλέσετε ή να προσβάλλετε τους άλλους. Δημιουργήστε πρωτίστως για τον εαυτό σας, για να εκφραστείτε και για να μην μετανιώσετε όταν θα θεωρείτε ότι είναι πια αργά. 

Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά είμαι πεισματάρα εκ φύσεως και δεν αλλάζω εύκολα γνώμη...

Αν το θελήσουμε... είμαστε όλοι Βασιλιάδες και Βασίλισσες...

When I first saw this notebook, I burst out laughing. I bought it, just for fun.

But since the day before yesterday, when I thought to take it with me to organize my posts, an idea began to form in my head.

I wanted to post a photo since the day I bought it, but I did not want you to think I have become so conceited as to declare myself queen of all the existent blogs. I did not know if my spirit and sense of humor would be understood. 

Yesterday, I realized that I am a queen. I am the queen of my attic and proud of it too. I created my own kingdom and live there happily ever after. 

We are all potential kings and queens. That we do not understand is that there's no need to be offered the official title, a kingdom, subjects and power to be kings.

Each of us has to find his own kingdom and if there isn't anything that suits him create one from scratch. We do chose where we are kings.

Each of us has worth he defines for himself and shows it with his behavior. It is wrong to let other people impose on us their opinion of our worth. 

The worth of a person is turned to zero, not when he is told he is unworthy, but when he believes it.

Naturally, there also those who overestimate themeselves and try to manipulate others into following them but I won't deal with them (nor they with me, I suppose).
I find it much easier to learn to appreciate yourself a bit more, than to accept you are not so incredible as you were trying to convince yourself you are (and forced other people to tell you because the did not want to break your heart).
We all worth something. Maybe we are not as talented as we would want. Maybe we are not what others need or approve.
Truth is, that there is no point to lead a life according to the wishes of others. Also, there is no point in living, out of reaction, a completely opposite life than the one they try to force upon us. Both lead to misery. A misery, of which are going to blame "them".
We must be present in our lives. There might not be a chance to live again.
I know it's hard to separate your wishes from the wishes of others of you. Personally, I'm still working on it. 
That's why I made this blog. My kingdom. I am not interested in subjects, I am looking for friends, yet the title of queen is something I want and I have. I earned it by making something mine.
Create with your heart something that is yours. Something you find beautiful and hold dear. It dies not have to be liked or accepted by all. 
Never create something with anger, never intending to provoke or offend others.Create primarily for yourself, to express in order to never regret when you think it's too late.
I may be wrong, but I am a stubborn woman and it is difficult to change my mind.
If we want to... we are all Kings and Queens...