January is over... - Τελείωσε ο Ιανουάριος...

... και ακόμα περιμένω το χειμώνα. Πάνω που λέω ότι ήρθε να σου η ζέστη!!!

Ας πάει στο καλό ο πρώτος μήνας του χρόνου.

Έφερε λίγα και πήρε πολλά. Πήρε ανθρώπους, διάσημους και μη (όπως λέει ο σύντροφός μου βέβαια, άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα) και μας γέμισε μικρόβια!! Δε θα αναφερθώ ξανά στη ζέστη γιατί θα γίνω κουραστική.

Σε λιγάκι λοιπόν ο Ιανουάριος μας αφήνει. Προσωπικά, δε με πειράζει καθόλου. Τον αποχαιρετώ με χαρά. Και μια και μας στέρησε το κρύο θα τον αποχαιρετήσω κι εγώ με ένα καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα!!!

... and I am still waiting for winter. The moment I think it has arrived here comes the heat!!!

Let the first month of the year go on his way.

It brought a little and took a lot. It took people famous and not (though, as my partner says people die every day) and filled us with microbes!! I will not refer to the heat again for I will become boresome.

Well, January leaves us in a while. Personally I do not mind. I see him off gladly. And since he has deprived us of cold I will kiss him goodbye with a summer sunset!!!

Sunset on the Road - Ηλιοβασίλεμα στο Δρόμο

Τράβηξα αυτή την φωτογραφία την περασμένη Παρασκευή, όταν σταματήσαμε με το αυτοκίνητο σε ένα φανάρι, λίγο πριν φτάσουμε σπίτι. Ο ουρανός ήταν καταπληκτικός ακόμα και με φόντο τις πολυκατοικίες.

I took this picture last Friday, when we stopped with the car at a red light, just before we got home. Sky was amazing even with buildings as a background.

Framing Sky 1 - Παγιδεύοντας τον Ουρανό 1

Resting... - Αναπαυόμενη...

Να σηκώσουν το χέρι όσοι είχαν όχι μόνο μια κουραστική μέρα, αλλά και μια τρελή εβδομάδα!

Παρασκευή ξεκινάει και το μόνο καλό που περιμένω είναι το Σάββατο.

Σε όλες τις μέρες της εβδομάδας όλο και κάτι πήγε στραβά. Είναι μια από αυτές τις ατελείωτες εβδομάδες που σε κάνουν να πιστεύεις ότι ο χρόνος σου κάνει πλάκα και κυλάει αργά για να σου σπάσει τα νεύρα.

Αλλά: πάντα υπάρχει κάτι καλό για να μας κάνει αισιόδοξους ακόμα και τις δύσκολες μέρες. Μια όμορφη σκέψη που θα μας δώσει κουράγιο ν'αντέξουμε τα ζόρια.

Εγώ σκέφτομαι ότι είναι η τελευταία μέρα της εβδομάδας (φυσικά δεν περιμένω να πάει καλά αν κρίνω από το τι έχει συμβεί από την Κυριακή κι έπειτα) και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω να τελειώσει.

Μετά μπορώ να απολαύσω το ΣΚ όπως επιθυμώ!

Κάνω και μια άλλη σκέψη, ότι είμαι πια στο σπίτι και θα κοιμηθώ... Και αυτό είναι μια όμορφη σκέψη που μπορεί να γίνει άμεσα πράξη.

Καλή μας νύχτα!!!

Hands up if you had not only a tiring day, but a crazy week as well!

Friday starts and the only good thing I long for is Saturday.

In every day of the week something went wrong. It is one of those endless weeks that make you believe that time is kidding you and flows slowly just to get on your nerves.

Yet: there is always something good to make us optimists even the roughest days. A beautiful thought that will fill us with the courage to endure hardship.

I am thinking that it's the last day of the week (of course I am not expecting it to go well if I judge from what has happened since Sunday) and the only thing I can do is to wait for it to end.

Then I can enjoy weekend the way I want!

I am making another thought, that I am home now and I will go to bed... And that is a beautiful thought that can turn to action immediately.

Good night to all of us!!!  

To a beautiful place... - Σε ένα όμορφο μέρος...

Alan Sidney Patrick Rickman 21.02.1946 - 14.01.2016

Είχα υποσχεθεί να ανεβάσω πιο χαρούμενα πράγματα... Λυπάμαι που σήμερα δεν μπορώ.

Πριν λίγες ώρες έμαθα ότι πέθανε ο πιο αγαπημένος μου ηθοποιός και νιώθω μεγάλη θλίψη.

Όχι, δεν γνώριζα προσωπικά τον Άλαν Ρίκμαν κι ούτε δικός μου άνθρωπος ήταν, αλλά αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτε.

Ήταν υπέροχος ηθοποιός, φοβερός καλλιτέχνης. Ίσως ήταν και καλός άνθρωπος. Μακάρι να ήταν. Ακόμα κι όταν έπαιζε τον κακό (ανησυχητικά πειστικός) πάντα υποψιαζόμουν ότι δεν ήταν έτσι. Μπορεί να πέφτω έξω και δε θα μάθω ποτέ αφού βιάστηκε να φύγει ή κάποιος βιάστηκε να τον πάρει μακριά.

Τον θυμάμαι κι εκτός Χάρι Πότερ (αν και εκεί ήταν που η γενιά μου τον γνώρισε και τον λάτρεψε) και ήταν πάντα υπέροχος. Προσωπική αγαπημένη εμφάνιση : Closet Land. Ψάξτε το.

Το πιο θλιβερό που με έκανε να συνειδητοποιήσω ο θάνατος του Άλαν Ρίκμαν είναι το πόσοι αξιόλογοι καλλιτέχνες της παλιάς γενιάς έφυγαν από τη ζωή τους 8 περίπου τελευταίους μήνες. Μετρώ τουλάχιστον 5: 2 από τη χώρα μου και 3 από το εξωτερικό.

Η κάθε ψυχή, ο κάθε άνθρωπος που χάνεται είναι αναντικατάστατος έτσι κι αλλιώς. Αλλά όταν παίρνει μαζί του φεύγοντας τέτοιο φως, τέτοιο ταλέντο ο κόσμος σα να γίνεται κάπως πιο σκοτεινός.

Έχουμε το έργο που αφήνουν πίσω για να τους θυμίζει, αλλά ξέρω ότι θα πρέπει να σταματήσω να κοιτάζω το imdb για να δω ποια θα είναι η επόμενη ταινία...

Christopher Frank Carandini Lee 27.05.1922 - 07.06.2015
Μηνάς Χατζησάββας 28.01.1948 - 30.11.2015
Άννα Συνοδινού 21.11.1927 - 07.01.2016
David Robert Jones aka David Bowie 08.01.1947 - 10.01.2016

I had promised to post more happy stuff... I am sorry I am unable to do so today.

A few hours ago I was informed that my most favorite actor died and feel great sorrow.

No, I did not know Alan Rickman personally, nor was he part of my family, but that does not mean a thing.

He was a wonderful actor, an incredible artist. Maybe he was a good man to. I hope he was.

Even when he played the villain (alarmingly convincing) I always suspected he was not that way. I may be wrong and I will never learn since he was in such a rush to go or someone made haste to take him away.

I remember him besides Harry Potter (though it was there that my generation met and adored him) and he was always brilliant. Personal favorite appearance : Closet Land. Look for it.

The saddest thing of all that has occured to me with Alan Rickman's death is how many worthy artists of the old generation passed away the last approximately 8 months.

I count at least 5 : 2 from my country and 3 from abroad.

Each soul, each person that is lost is irreplaceable either way. But when he takes with him such light, such talent is as if the world becomes a bit darker...

We have the legacy they leave behind to remind us of them, but I know I am going to have to stop looking up imdb to see what the next movie is going to be...

Candy Mommy!!! - Γλυκιά Μανούλα!!!

Τα περισσότερα άρθρα αυτής της σοφίτας μιλούν για τους μοναχικούς ανθρώπους ή για ανθρώπους που δεν ξέρουν πως να αλλάξουν τη ζωή τους. Ομολογώ ότι αυτό συμβαίνει γιατί έχω βρεθεί και στις 2 θέσεις (και με τη δεύτερη έχω ακόμα κάποια θεματάκια).

Όμως, ήρθε η ώρα να ασχοληθώ και με κάτι πραγματικά χαρούμενο. Τις μανούλες.

Ναι, ναι τις γλυκιές μέλλουσες μανούλες που προετοιμάζουν για 9 ολόκληρους μήνες το μεγαλύτερο έργο τέχνης που υπάρχει : μια νέα ζωή!!!

Με αφορμή τα ευχάριστα μαντάτα μιας πολύ αγαπημένης φίλης που θα καλωσορίσει το μωράκι της μέσα στο έτος, αποφάσισα να μιλήσω για το μοναδικό είδος που λέγεται : μάνα. 

Κι επειδή υποσχέθηκα ένα χαρούμενο άρθρο, θα εστιάσω μόνο στις γυναίκες που θεωρούν τα μωράκια τους ευλογία.

Φαντάζομαι, μέλλουσες μανούλες ότι θα έχετε μεριμνήσει να μάθετε ότι χρειάζεται για να είναι το μωράκι σας άνετα στη συνεχώς αναπτυσσόμενη κοιλίτσα σας. 

Σαν μη ειδικός, θα ήθελα να σας δώσω κι εγώ μερικές συμβουλές που ίσως σας φανούν χρήσιμες.

Ξεκινάμε:

1. Να κοιμάστε καλά και να τρώτε σωστά
2. Μην αγχώνεστε γιατί νομίζω ότι το άγχος δε βοηθάει το μωράκι σας
3. Προσέξτε τις ραγάδες που δημιουργούνται από την απότομη αύξηση βάρους. Υπάρχουν κρέμες και λάδια που βοηθούν στην πρόληψη
4. Βάλτε στο μωράκι σας να ακούει χαλαρωτική μουσική από τώρα. Λένε ότι η κλασική βοηθάει, αλλά αν σας πέφτει βαρύς ο Μότσαρτ διαλέξτε κάτι άλλο
5. Μπορείτε να του διαβάζετε παραμύθια ή να ξεκινήσετε να σκαρώνετε μόνες σας μερικά, τα οποία μπορείτε είτε να του τα λέτε από τώρα είτε να τα γράψετε και να του τα διαβάζετε όταν γεννηθεί
6. Μια πολύ ωραία ιδέα που άκουσα από μια μανούλα είναι  : το ημερολόγιο συναισθημάτων. Καταγράφεις, δηλαδή, τα αισθήματα που σου προκαλεί το μωράκι σου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
7. Μπορείτε - αν έχετε χρόνο και διάθεση - να ξεκινήσετε το πλέξιμο με τα ρουχαλάκια του μωρού σας. Είτε ξέρετε το φύλο είτε όχι, υπάρχουν πολλές προτάσεις για μωρουδίστικα ρουχαλάκια.
8. Να μιλάτε στο μωράκι σας από τώρα. Δεν ξέρω αν σας ακούει ή όχι. Θα ήθελα να πιστεύω πως ναι και νομίζω ότι αν ξέρει από τώρα πόσο το αγαπάτε θα γεννηθεί ευτυχισμένο.

Αυτά. Μακάρι να βοήθησα κάπως...

Μια τελευταία συμβουλή για αργότερα : μη τα μεγαλώσετε για να γίνουν ότι δε γίνατε ή τα μετατρέψετε σε αντίγραφά σας. Μεγαλώστε τα για να είναι άνθρωποι.

The most articles of this attic talk about lonely people or people who do not know how to change their life. I confess this happens because I've been in both places (and still have tiny issues with the second one).

However, the time has come for me to occupy myself with something really cheerful. Mommies.

Yes, yes, the candy sweet future mommies who prepare for 9 whole months the greatest work of art there is : a new life!!!

With the excuse the news of a beloved friend who will welcome her baby within the year, I decided to write about the unique species called : mother.

And since I promised a happy post, I will focus only to the women who consider their babies as blessing.

I expect, future mommies, that you will have cared to know all things necessary to keep your little baby comfortable inside your constantly growing belly.

As a non expert, i would like to offer some piece of advice that may come handy.

Here we go :

1. Sleep well and eat properly
2. Do not get nervous. i think anxiety does not help your baby
3. Beware of stretch marks created by the rapid weight increase. There are cremes and oils that help prevention
4. Start from now putting relaxing music on for your baby. They say that classical music helps, if Mozart does not agree with you, select something else
5. You can read him/her fairy tales or make up some of your own, which you can start telling from now or write them down for after his/her birth
6. A lovely idea i heard from a mommy is : the emotions diary. You write down, the emotions your baby brings on during the pregnancy
7. You can - if you have the time and the mood - to start learning to knit from your baby's clothes. Either you know the gender or not, there many suggestions for baby clothes
8. Begin talking to your baby. I do not know if it listens or not. I would like to believe it does and I think if it know from now how much you love it, it will be born happy.

That's all. I hope I helped a bit...

One last advice for later : do not raise them to be whatever you did not become or make them replicas of yourself. Raise them to be humans.

Wednesday Day Off... - Το Ρεπό της Τετάρτης...

...ήταν για εμένα πολυαναμενόμενο! 

Έχοντας ενισχύσει την τελευταία εβδομάδα τις βιομηχανίες τσαγιού και μελιού και έχοντας βραχνιάσει από τη Δευτέρα περίμενα πως και πως την Τετάρτη για να κάνω σχεδόν πλήρη αφωνία.

Δεν παραπονιέμαι για την ιωσούλα που κόλλησα από μια ατυχή συνάδελφο που ήταν άρρωστη την Πρωτοχρονιά. Είναι μια φανταστική δικαιολογία για να μαγειρέψω κοτόσουπα που τη λατρεύω.

Επίσης, αν και γκρινιάρα όπως η πλειοψηφία των γυναικών, θεωρώ ότι υπάρχει καλύτερος τρόπος να περάσω το ρεπό μου από το να γκρινιάζω. 

Γι'αυτό εκτός από τις οικιακές δουλίτσες που με περιμένουν καιρό τώρα (ετοιμάζω για πολλοστή φορά μια ανάρτηση γι'αυτό το θέμα, την οποία θα δείτε όταν τελειώσω τους πειραματισμούς μου) λέω να κάνω και μερικά πιο δημιουργικά πράγματα.

Εκτός από την παρούσα ανάρτηση θα δείτε άλλη μια σίγουρα την οποία είχα ετοιμάσει τις τελευταίες μέρες του 2015, αλλά δεν πρόλαβα να ανεβάσω κι αν προλάβω ίσως βάλω 1-2 πραγματάκια ακόμη.

Ξέρω ότι πολλοί είστε άρρωστοι όπως κι εγώ, γιατί όπως ανέφερα πιο πάνω κυκλοφορεί μια ίωση. Συμπτώματα (από την εμπειρία μου) : βήχας, πονόλαιμος που θα γίνει βράχνιασμα, ενδεχομένως πυρετός κι ελαφριά καταρροή.

Φυσικά αυτός ο άστατος κι αφύσικος για την εποχή καιρός είναι η χαρά των μικροβίων, οπότε όσοι είστε εντάξει να προσέχετε και όσοι είμαστε άρρωστοι... περαστικά μας!!!!!

...was very much anticipated by me!

Having supported the tea and honey industries  this last week and having a hoarse voice since Monday I was looking forward to Wednesday to remain almost completely silent.

I do not complain for the little virus that was given to me by an unlucky colleague who was sick on New Year's eve. It's a fantastic excuse to cook chicken-soup which I adore.

Also, though I am grumpy as the majority of women, I reckon there is a much better way to spend my day off than bitching.

That's why, apart from little house chores that wait for me for a quite long while (I am preparing for the millionth time a post on the matter, which you will see when I finish my experiments) I am thinking of doing as well a bit more creative stuff.

Except for the present post you will see for sure one more I had prepare the last days of 2015, but I did not manage to post and if I make it I will put 1-2 things more.

I know many of you are ill as I am, for like I mentioned a virus is on the loose. Symptoms (from my experience) : cough, sore throat the turns to hoarse voice, fever and light rheum are also a possibility.

Of course this unstable and unnatural for the season weather is the microbes' joy, so those of you still ok take care and those of us sick... may we get well soon!!!!!

January 2016 is here - Ο Γενάρης του 2016 είναι εδώ

Ξέρω ότι έχω καθυστερήσει να δώσω τις ευχές μου για το 2016, αλλά δε νιώθω άσχημα. Οι ευχές για Υγεία, Αγάπη και Όνειρα δεν είναι μόνο για τις γιορτές.

Επέλεξα να ξεκινήσω με μια αναδρομή στο 2015 στην προηγούμενη ανάρτηση, γιατί η κάθε χρονιά που φεύγει είναι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο αξέχαστη.

Δε θα ευχηθώ να σας φέρει αυτή η χρονιά ότι επιθυμείτε. Θα ευχηθώ να τολμήσετε να διεκδικήσετε αυτά που επιθυμείτε. Ακόμα κι αν αποτύχετε θα έχετε κάνει μια προσπάθεια και θα έχετε μια λύση στα χέρια σας. Ίσως χρειαστεί να πείτε αντίο σε όνειρα παλιά.

Καθόλου δεν πειράζει. Θα μείνει χώρος για φρέσκα όνειρα. Παλέψτε γι'αυτά. Τα όνειρα φωτίζουν το σκοτάδι. Φωτίζουν την ψυχή μας. Κι αν δεν μπορείτε να πραγματοποιήσετε τα μεγάλα (που συνιστώ να το προσπαθήσετε για να είστε σίγουροι) βρείτε μικρά όμορφα όνειρα που μπορείτε να τα κάνετε αληθινά και να ομορφύνετε τη ζωή σας.

Προς το παρόν αυτά. Μάλλον αύριο θα ακολουθήσουν και άλλες 2-3 χαρούμενες αναρτήσεις, γιατί το 2015 το έκλεισα κάπως πιο θλιμμένα (αν και εννοούσα και εννοώ ότι έγραφα) απ'ότι σκόπευα.

I know I have delayed my 2016 wishes, yet I do not feel bad about it. Wishes for Health, Love and Dreams are not just for holidays.

I chose to start with a 2015 flashbak in the previous post, because each year that goes away is, with one way or another, unforgettable.

I will not wish for this year to bring you what you desire. I will wish you to dare claim whatever you desire. Even if you fail you will have made an effort and you will have a solution in your hands. You may have to say goodbye to old dreams.

That does not matter one bit. Room will be left for fresh dreams. Fight for them. Dreams light the darkness. They light our souls. And if you can't make the big ones work (though I recommend to go for it just to make sure) find little dreams you can make come true and bring beauty in your life.

That's all for now. Probably tomorrow 2-3 more happy posts will follow, for I ended 2015 a bit more sadly (though I meant and still mean everything I wrote) than I intended to.

2015

Τελείωσε το 2015. Επιτέλους!

Πάντα γίνομαι ανυπόμονη πριν τις αλλαγές. Φυσικά υπάρχουν και αυτές που με τρομάζουν. Οι αλλαγές που δεν επιλέγω ή οι αλλαγές που είναι εκτός προγράμματος...

Ο χρόνος είναι μια αλλαγή που δεν έχει σημασία αν την αποδέχεσαι ή όχι. Περνά χωρίς να λάβει υπόψιν τις επιθυμίες σου και έχει πάντα τον ίδιο ρυθμό, ασχέτως από το πως φαντάζει στα μάτια μας.

Έτσι στο βαθμό που μπορώ τον αποδέχομαι το χρόνο με τις αλλαγές του και τον υποδέχομαι κάθε φορά που αλλάζει νούμερα.

Κάθε νέα χρονιά φέρνει μαζί της ελπίδες και κάθε παλιά αφήνει πίσω στιγμές.

Το 2015 δεν ήταν κακή χρονιά για μένα. Έζησα λίγο καλύτερα, ερωτεύτηκα, έμαθα και μαθαίνω καινούρια πράγματα, γνώρισα νέους ανθρώπους, χάρηκα με όμορφα νέα, λυπήθηκα με άσχημα νέα για ανθρώπους που είτε αγαπώ είτε σέβομαι...

Φυσικά, πάντα κάτι λείπει που ελπίζουμε να το βρούμε τη νέα χρονιά... Δεν πειράζει...

Αποχαιρέτησα το 2015 με χαρά και ευγνωμοσύνη....

Ελπίζω να κάνατε κι εσείς το ίδιο. Κι αν όχι, τώρα είμαστε στο 2016. Η ελπίδα γεννήθηκε ξανά. Αφήστε τη να κατοικίσει στις καρδιές σας...

2015 has ended. At last!

I always get impatient before changes. Of course there are as well those which scare me. The changes I do not choose or the changes out of the plan...

Time is a change that it doesn't matter if you accept it or not. It flows without taking into consideration your wishes and it does so always in the same rythm, regardless of how it seems to us. So, to the point I can manage, I accept time with its changes and I greet it every timeit changes numbers.

Each new year brings along hopes and every old leaves moments behind.

2015 was not a bad year for me. I lived a bit better, I fell in love, I learned and still learning new things, met new people, felt glad with good news, saddened by bad news for  people I either love or respect...

As it happens, always something is missing, which we hope to find in the new year... It's ok...

I kissed 2015 goodbye with joy and gratitude...

I hope you did the same. And if not, we are in 2016 now. Hope is born again. Let it stay in your hearts...