Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Au revoir octobre - Στο επανιδείν Οκτώβρη


Αποχαιρετώ αυτό το μήνα στην εκπνοή του. Ήταν ενδιαφέρων από πολλές απόψεις. Θα μου λείψει ο Οκτώβρης, το ομολογώ. Πάντα με βοηθάει να μάθω κάτι νέο. Ο τρόπος ίσως να μη μου αρέσει πάντα, αλλά στο τέλος του μήνα ξέρω ότι το μάθημα που πήρα θα μου είναι πολύ χρήσιμο.
Απόψε άναψα τα τρία κεριά που συμβολίζουν τρία από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μου. Υγεία, Αγάπη και Τύχη.
Είμαι έτοιμη νομίζω, να υποδεχτώ το Νοέμβρη. Εσείς;;;

I farewell this month at its very end. It was interesting in many aspects. I confess, I will miss October. It always helps me to learn something new. I may not like always the way this happens, but at the end of the month I know the lesson will prove useful. Tonight, I lighted the three candles that symbolize three of the most important things in my life. Health, Love and Luck.
I think I am ready to welcome November. Et vous????

Happy Halloween!!!!





Γνωρίζω πολύ καλά ότι το Χάλογουιν δεν είναι ελληνική γιορτή. Γνωρίζω επίσης ότι πολλοί Έλληνες ούτε που το έχουν ξανακούσει.
Γεννήθηκα στην Αμερική όπου γιορτάζουν το Χάλογουιν και στα 9 χρόνια που πηγαινοερχόμουν εκεί έχω κάποιες μικρές αναμνήσεις από τη γιορτή των πνευμάτων. Στο σπίτι δε το γιορτάζαμε, καθώς όπως είπα, δεν ήταν ελληνική γιορτή και οι γονείς μου δεν ήταν εξοικειωμένοι με αυτή.
Ωστόσο, στο εστιατόριο του πατέρα μου θυμάμαι να φτιάχνουν φανάρια με κολοκύθες όπως είναι το έθιμο, και στο σχολείο (που παρακολούθησα για λίγο εκεί) μας είχαν πάει εκδρομή σε ένα θεματικό πάρκο που αφορούσε το Χάλογουιν. Είχα περάσει πάρα πολύ όμορφα και λάτρεψα τα φανάρια κολοκύθες.
Η έμπνευση και η διάθεση να γιορτάσω φέτος με τον τρόπο μου αυτή τη μέρα έχει να κάνει με πολλά γεγονότα. Ξεκίνησε όταν είδα σε ένα πολυκατάστημα προϊόντα που αφορούσαν το Χάλογουιν. Έτσι αγόρασα ότι βλέπετε στη φωτογραφία (πέρα από τη μάσκα που είναι από άλλη χρονιά). Ύστερα, συνειδητοποίησα ότι το Χάλογουιν είναι την τελευταία μέρα του μήνα. Τι πιο ωραίο από το να κλείσεις το μήνα με μια γιορτή;;;;
Πάντα πρέπει να βρίσκουμε λόγους για να γιορτάζουμε. Με αφορμή το Χάλογουιν αλλά και το πρώτο κρύο ας γιορτάσουμε το πέρασμα στο χειμώνα. Και αντί να αφήσουμε το κρύο να μπει στις καρδιές μας, ας έρθουμε λίγο πιο κοντά με τους αγαπημένους μας. Το κρύο είναι καλύτερο με παρέα...
Ας ξεκινήσει η γιορτή!!!!!!!!!!


Υ.Γ. Αν σας κίνησε το ενδιαφέρον και θέλετε να μάθετε τι είναι το Χάλογουιν, ορίστε δύο σύνδεσμοι σε ελληνικά και αγγλικά που ίσως σας διαφωτίσουν.





I know very well that Halloween is not a Greek custom. I know as well, that many Greeks have never even heard of it.
I was born in America where Halloween is celebrated and in the course of the nine years I traveled back and forth from it I have some faint memories from the spirit celebration. We did not celebrate it at home, for as I said, it was not a Greek festival and my parents were not really familiar with it. 
However, I remember that in my father's restaurant they used to make pumpkin lanterns according to the custom, and in the school (I briefly attended) we had made an excursion in a Halloween theme park. I had a lovely time and I adored the pumpkin lanterns.
The inspiration and the mood to celebrate in my own way this day, this year has to do with many incidents. It started when I saw Halloween products in a shop. Thus, I bought all that you see in the photo (except for the mask). Then, I realized Halloween is at the last day of the month. What better way to end a month than with a celebration????
We must always find reasons to celebrate. With the Halloween excuse and the first cold winters lets celebrate the passing in the winter. And instead of letting cold in to our hearts, lets get closer with our loved ones. Cold is better with company...
Let the feast begin!!!!!!!!!!!!

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

A forgotten word... - Μια ξεχασμένη λέξη...




Σήμερα στην Ελλάδα γιορτάζουμε την επέτειο του "ΟΧΙ". Πρόκειται για το θρυλικό "ΟΧΙ" που απάντησε ο Ιωάννης Μεταξάς, τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, στο Μουσολίνι όταν του απαίτησε να του παραδώσει τη χώρα. Αυτό ήταν στις 28 Οκτωβρίου 1940...
Μάλλον έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε... Μάλλον έχουμε ξεχάσει αυτή τη λέξη οι Έλληνες... Τη θυμηθήκαμε λίγο σε ένα δημοψήφισμα και τη θυμόμαστε και δυο φορές το χρόνο : στις 28 Οκτώβρη και στις 25 Μάρτη. Θυμόμαστε ότι κάποτε ξέραμε να λέμε μια ακόμη λέξη...
Σπάνια θα δείτε να γράφω κάτι που να αφορά την πολιτική, καθώς την απεχθάνομαι. Είναι, βλέπετε γεμάτη ψέματα και ψεύτες. Γενικά, εστιάζω στην τέχνη και στη ζωή και σε όλα τα πράγματα που μπορούν να την κάνουν πιο όμορφη, αλλά η μέρα απαιτεί κάτι λίγο διαφορετικό.
Για όσους ξεχνάτε ή δεν ξέρετε τι έγινε σαν σήμερα σας δίνω κι ένα σύνδεσμο, ή απλά μπορείτε να ανατρέξετε στα βιβλία της Ιστορίας που κάναμε κάποτε (αν κι αυτά έλεγαν την αλήθεια)....


Today in Greece we celebrate the "NO" anniversary. It's about the legendary "NO", that Ioannis Metexas, then prime minister of Greece, answered to Moussolini when he demanded from him to surrender Greece. That was at 28 October 1940...
I guess a long time has passed since then... I guess we Greeks have forgotten this word... We kind of remembered it in a referendum and we also remember it twice a year : at 28 October and 25 March. We recall that we used to know another word too...
Rarely will you see me writing things concerning politics, as I despise it. It is, you see full of lies and liers. Generally, I focus on art and life and all the things that can make it beautiful, but the day calls for something somewhat different.
For those of you who forget or do not know what happened today many years ago, I give you a link, or you can just look up at the History books that were taught in the old days (if they were honest)....

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Inspiration "Sailor Moon" - Έμπνευση "Sailor Moon"

26/10/2015

Αυτή την περίοδο αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια βλέποντας ξανά την παιδική σειρά "Sailor Moon". Πάντα μου άρεσαν αυτά τα κινούμενα σχέδια με τα μεγάλα μάτια, οπότε αποφάσισα να δοκιμάσω να σχεδιάσω και εγώ κάτι παρόμοιο. Ελπίζω να πέτυχα κάτι.


This period I reminisce my childhood watching the "Sailor Moon" series. I always liked these big-eyed animations, so I decided to draw something like that. I hope I succeded.




Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Shadow of a Doubt... - Στη Σκια της Αμφιβολίας...


Λοιπόν, αυτό το κρύο και βροχερό Σάββατο, νομίζω ότι έχω για σας την καλύτερη πρόταση για ταινία.
Η ταινία που θα σας παρουσιάσω είναι μια από τις αγαπημένες μου γενικά, και η πιο αγαπημένη μου του Χίτσκοκ.
"Στη Σκια της Αμφιβολίας". Είναι ένα ασπρόμαυρο θρίλερ του 1943.

Περίληψη:
Η νεαρή Τσάρλι μένει με τους γονείς και τα δύο μικρότερα αδέλφια της και βρίσκει τη ζωή της πολύ βαρετή. Μια μέρα αποφασίζει να τηλεγραφήσει στον αδελφό της μητέρας της, το θείο Τσάρλι, αλλά με μεγάλη της χαρά διαπιστώνει ότι εκείνος την έχει προλάβει έχοντας στείλει τηλεγράφημα που ανακοινώνει τον επικείμενο ερχομό του.
Η οικογένεια, κυρίως η Τσάρλι και η μητέρα της Έμμα, υποδέχονται το θείο Τσάρλι με πολύ μεγάλη χαρά και κάνουν τα πάντα για να τον ικανοποιήσουν. Εκείνος από την άλλη γεμίζει όλη την οικογένεια δώρα.
Σχεδόν αμέσως μετά τον ερχομό του ωστόσο, συμβαίνουν πράγματα που κάνουν τη νεαρή Τσάρλι επιφυλακτική με το θείο της. Άραγε σχετίζεται ο θείος Τσάρλι με τα παραξένα γεγονότα που συμβαίνουν;;;

Ηθοποιοί: 

Τσάρλι : Τερέζα Ράιτ
Θείος Τσάρλι : Τζόζεφ Κότεν
Τζακ Γκράχαμ : Μακντόναλντ Κάρει  κ.α.


Η πιο αγαπημένη μου ταινία του Χίτσκοκ, είναι άκρως ατμοσφαιρική με εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς μεγάλους και μικρούς. Είναι μια υπέροχη ταινία που συστήνω ανεπιφύλακτα (ανεξαρτήτως καιρού, αν και ο σημερινός καιρός είναι εξαιρετικός κατά τη γνώμη μου για ένα καλό ασπρόμαυρο θρίλερ). Την έχω δει δύο φορές (μια μόνη και μια με παρέα) και μπορώ να τη δω 100. Ο ίδιος ο Χίτσκοκ (από ότι διάβασα) την θεωρούσε μια από τις καλύτερες ταινίες που είχε κάνει ποτέ.


Alors, this cold and rainy Saturday, I think I have the best film proposition for you.
The movie I am about to present, is generally one of my favorite ones, and my most favorite from Hitchcock. 
"Shadow of a Doubt" is a black and white thriller of 1943.

Review:
Young Charlie lives with her parents and her two younger siblings and she finds her life very boring. One day she decides to send a telegram to her mother's brother, uncle Charlie, but she is thrilled to find out that he got there first, sending a telegram to announce his upcoming visit.
The family, especially Charlie and her mother Emma, welcome uncle Charlie with excitement and break their backs to make him feel at home. He, on his behalf, fills everybody with expensive gifts.
However, almost directly after his arrival, some events take place, that make Charlie being guarded against her uncle. Has uncle Charlie anything to do with the strange things that keep happening???

Cast:

Charlie : Teresa Wright
Uncle Charlie : Joseph Cotten
Jack Graham : Macdonald Carey   et. al.

My most favorite Hitchcock movie, is highly atmospheric with excellent performances from all actors and actresses. It's a wonderful film that I recommend without hesitation (regardless of the weather, though in my opinion today's weather is great for a thriller in black and white). I've seen it twice (one alone, one with company) and I could see it a 100 times, Hitchcock, himself, (as I read) considered it one of the best movies he had ever made.
 

Flowery 3 - Λουλουδάτα 3


A Bright House... - Ένα Φωτεινό Σπίτι....




Αν θέλετε να αλλάξετε φωτιστικά στο σπίτι σας και δεν έχετε πολλά χρήματα (όπως εγώ πριν 2 εβδομάδες) μπορείτε να αγοράσετε απλά χάρτινα φωτιστικά και να τα μετατρέψετε σε κάτι ξεχωριστό με τους εξής τρόπους:
  • Ζωγραφίστε με νερομπογιές (όπως έκανα με τα δικά μου)
  • Γράψτε με ανεξίτηλο μαρκαδόρο ότι σας εκφράζει 
  • Κολλήστε έτοιμα αυτοκόλλητα πάνω τους  ή....
  • Βρείτε το δικό σας τρόπο για να τα διακοσμήσετε
Ένα σπίτι δε χρειάζεται μόνο χρήματα για να γίνει όμορφο αλλά και λίγη φαντασία. Με πολύτιμη βοήθεια έβαλα τη δική μου να δουλέψει και βλέπετε το σποτέλεσμα στη φωτογραφία. Εσείς;;;;

If you want to change the lights in your house and you're short of money (just like me 2 weeks ago) you can buy simple paper lights and turn them into something special using the following methods :


  • Paint them with water colors (as I did with mine)
  • Write with permanent market whatever words express you
  • Put stickers on them   or.....
  • Find your own way to decorate them
A house does not require only money to become beautiful but a bit of imagination as well. With precious help I put mine to work and you see the result in the photo. What about you????





Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

A Creative Start! - Μια Δημιουργική Αρχή!


Όταν έχεις ρεπό και καθόλου υποχρεώσεις είναι μια τέλεια ευκαιρία να ξυπνήσεις πιο αργά και να απολαύσεις πρωινό στο κρεβάτι.
Μετά από ένα χαλαρό πρωινό μπορείς να αρχίσεις δημιουργικά τη μέρα σου ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα βάλεις σε τάξη το σπίτι. Ναι, είναι κι αυτό μια μορφή δημιουργίας γιατί ο χώρος που ζούμε πρέπει να μας αντιπροσωπεύει και να νιώθουμε άνετα μέσα σε αυτόν.
Προσωπικά ανήκω στην κατηγορία που βαριέται αφόρητα τις δουλειές του σπιτιού. Την ίδια στιγμή με εκνευρίζει η πολύ μεγάλη ακαταστασία. Οπότε, τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;; 
Αποφάσισα από χθες (με λίγη βοήθεια) να κάνω τις δουλειές παιχνίδι και να έχω στο μυαλό μου ότι στο τέλος το αποτέλεσμα θα είναι να έχω το σπίτι που θέλω.
Όσοι έχετε το ίδιο πρόβλημα με εμένα, μπορείτε είτε να αφιερώνετε λίγο χρόνο κάθε μέρα στις δουλειές του σπιτιού (όπως έχω γράψει σε άλλη ανάρτηση), είτε να αποφασίσετε ποια κομμάτια του σπιτιού σας ενοχλεί να είναι ακατάστατα και να τα συμμαζέψετε, είτε να κάνετε τις δουλειές παιχνίδι βάζοντας μουσική ή τραγουδώντας ενώ τις κάνετε. Επίσης, μπορείτε να ζητήσετε από κάποιον να σας βοηθήσει ή απλά να σας κάνει παρέα ενώ θα τακτοποιείτε.
Σε όσους έχετε ρεπό, εύχομαι μια όμορφη και δημιουργική μέρα ότι κι αν αποφασίσετε να κάνετε.
Σε όσους δουλεύετε, εύχομαι πολλά περισσότερα. Εύχομαι και σε εσάς να έχετε όμορφη και δημιουργική μέρα και αν η μέρα σας δεν είναι ακριβώς όπως τη θέλετε εύχομαι υπομονή και θυμίζω ότι σε 2 μέρες η εβδομάδα τελειώνει!!!!!
Καλή σας μέρα!!!!!!!!


When you have the day off and no obligations it's a perfect opportunity to wake up late and enjoy breakfast at bed.
After a relaxed breakfast you can start your day creatively even if that means that you will put your house in order. Yes, this is a form of creation as well for the place we live has to represent us and we have to feel comfortable in it.
Personally, I belong toy the category of people who get greatly bored with house chores. At the same time I get irritaded by the great untidyness. So, what can be done in this case??
I decided yesterday (with some help) to turn house work into a game and keep in mind that in the end I will get the house I want.
Those of you who have the same trouble as me, you can either spend a bit of time each day at house work (as I have written in another post), or decide which house parts really bother you when they sre untidy and take care of them, or turn house chores into fun putting some music on or singing while you do them. Also, you can ask of someone to help you or just keep you company while you clean up. 
At those who have the day off, I wish a beautiful and creative day whatever you decide to do.
At those who work, I wish mch more. I wish you a well a beautiful and creative day and if your day does not go exactly as you would like I wish you patience and I remind you that in 2 days the week is over!!!!!
Have a nice day!!!!!!!! 

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Birthday... - Γενέθλια...



Μπορείς να εορτάσεις τα 29α γενέθλιά σου σβήνοντας τα κεράκια πάνω σε ένα ζουλιγμένο κέικ ενώ είσαι στη δουλειά;;; 

Η παραπάνω εικόνα αποδεικνύει ότι μπορείς!!!!
Πριν φάω το δείπνο μου και το ζουλιγμένο κέικ της φωτό, θα ήθελα να ευχηθώ σε όσους έχουν γενέθλια σήμερα όπως κι εγώ (ανεξάρτητα από τα πόσα κλείνουν) :

Χρόνια Πολλά, λοιπόν!!!!!! Εύχομαι σε όλους σας να βρείτε τον προορισμό σας και να ανακαλύψετε την ευτυχία για να μπορείτε να την προσφέρετε και στους άλλους!!!


Could you possibly celebrate your 29th birthday blowing candles on a squeezed cake while at work???
The photo proves that you can!!!!
Before I eat my dinner and the squeezed cake of the photo, I would like to make a wish to those of you who share my birthday (regardless of your age):

Happy Birthday, then!!!!!! I wish you all to find your destination and discover happiness so you'll be able to offer it to others too!!!


Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

A Tuesday in October... - Μια Τρίτη του Οκτώβρη...


και αφού έχω καταφέρει επιτέλους να ανεβάσω την ανάρτηση για  την πρώτη ταινία "Χάρι Πότερ", μετά από πολλές μέρες προσπάθειας, γράφω γι'αυτήν την - γρουσούζικη κατά πολλούς - Τρίτη.
Τρίτη και 13. Κι όμως είναι μια συνηθισμένη μέρα, γι'άλλους πιο εύκολη και γι'άλλους πιο δύσκολη. Για παράδειγμα, για εμένα είναι κάπως δύσκολη. Αλλά, πάλι, αν το καλοσκεφτώ οι περισσότερες μέρες αυτού του μήνα είναι δύσκολες για μένα.
Αυτό δε σημαίνει ότι δε συμβαίνουν όμορφα πράγματα. Τουλάχιστον σε εμένα συμβαίνουν και καλά. Εύχομαι κι ελπίζω να συμβαίνουν και σε εσάς ωραία πράγματα.
Έγραψα στην αρχή του μήνα πως ο Οκτώβρης είναι για εμένα δύσκολος κι ας είναι ο αγαπημένος μου. Αποδεικνύομαι σωστή μέχρι τώρα, αλλά δε με νοιάζει.
Ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφω τα πράγματα δεν είναι και πολύ ευχάριστα. Η διάθεσή μου είναι χάλια, νυστάζω, είμαι στη δουλειά (ενώ θα ήθελα να είμαι αλλού) και δε θα δω το συντρόφό μου ως το Σάββατο. Επίσης δεν ξεκουράστηκα το ΣΚ.
Ναι, ναι γκρινιάζω το ξέρω. Γκρινιάζω, αλλά δεν απελπίζομαι. Οι μέρες περνούν γρήγορα και ελπίζω ότι όλα θα είναι πιο όμορφα το Σάββατο.
Πρέπει να πω, ωστόσο,  ότι τις μέρες που δεν ξεκουράστηκα έκανα χρήσιμα και όμορφα πράγματα. Υπόσχομαι να σας γράψω και να σας δείξω τα πράγματα που έκανα γιατί μπορείτε να κάνετε κάτι ανάλογο κι εσείς. Λίγη όρεξη χρειάζεται μόνο.
Όσοι περνάτε δύσκολα αυτές τις μέρες μη χάνετε την ελπίδα σας. Η κακοτυχία δεν κρατάει για πάντα. Όσοι περνάτε καλά, χαίρομαι πάρα πολύ για εσάς. Συνεχίστε έτσι.
Σε δυο πολύ αγαπημένες μου φίλες που περνούν πολύ δύσκολα αυτό τον καιρό εύχομαι όλα να πάνε καλύτερα. Ίσως πάρει αρκετό καιρό, αλλά αν διαβάζουν αυτή την ανάρτηση, θέλω να ξέρουν ότι τις σκέφτομαι, είμαι δίπλα τους και θα με στενοχωρούσε πολύ αν έχαναν το κουράγιο τους.
Σε μια άλλη καλή μου φίλη εύχομαι το εγχείρημά της να έχει καλή αρχή, μέση και τέλος. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να μάθει να ολοκληρώνει ότι αρχίζει.


and since I finally managed to upload the post for the first "Harry Potter" movie, after many days of effort, I am writing about this -considered jinxed by many - Tuesday.

Tuesday the 13th. And yet it is an ordinary day, for some easier and for some more difficult. For instance, to me it is somewhat difficult. But then again, if I come to think of it, most of this months days have been difficult for me.
That does not keep good things from happening. At least some good things happen to me. I wish and hope that beautiful things happen to you too. 
I wrote at the beginning of the month that October, though my favorite month, is the most tough for me. So far, I'm right, but I do not care.
Even at the moment that I am writing things are not very pleasant. My mood sucks, I feel sleepy, I am at work (while I would like to be somewhere else) and I won't be seeing my partner until Saturday. Moreover I did not rest efficiently at weekend.
Yes, yes I am bitching, I know. I am bitching but I don't get despaired. Days go by fast and I hope that everything will be more beautiful at Saturday.
I have to say, however, that the days I did not rest I've done useful and pretty things. I promise to write about and show to you the things I've done, because you can do as well something like them. All it takes is a bit of energy.
Those of you who have a hard time these days don't give up hope. Bad luck does not last forever. Those of you who have a good time, I am really glad about you. Keep it going. 
At two beloved friends of mine that are going through a very difficult situation recently I wish everything to get better. It may take some while, but if they are reading this post, I want them to know that I think about them, I am by their side and I would be very sad if they lost their courage.
At another good friend I wish that her venture has a good beginning, middle and end. I think it's about time for her to learn how to complete what she starts.

Harry Potter and the Philosopher's Stone - Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος


Την πρώτη φορά που είδα αυτή την ταινία ήταν στο σινεμά σε μια εκδοχή μεταγλωττισμένη στα ελληνικά. Δε θυμάμαι πολλά από εκείνη την εμπειρία. Θυμάμαι μόνο ότι ήμουν ενθουσιασμένη που έβλεπα την ταινία και προσπαθούσα να αναγνωρίσω τις φωνές των ελλήνων ηθοποιών που ακούγονταν.
Η δεύτερη φορά που είδα αυτή την ταινία ήταν στην τηλεόραση με υπότιτλους. Έχοντας ξεχάσει ότι την πρώτη φορά την είχα δει μεταγλωττισμένη (είχαν περάσει κ 6 χρόνια πάνω κάτω) προσπαθούσα να θυμηθώ τις φωνές. "Η φωνή του Σνέιπ ήταν τόσο βαριά και την πρώτη φορά που είδα την ταινία;" αναρωτιόμουν. Όταν θυμήθηκα, μπόρεσα να απολαύσω την ταινία.
Η πρώτη ταινία Χάρι Πότερ ήταν καλή. Τώρα πια που έχω δει όλες τις ταινίες μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Έτσι θα ξαναπώ ότι η πρώτη ταινία ήταν καλή. Έδινε το κλίμα του βιβλίου και ήταν σχετικά πιστή σε αυτό. Το μεγάλο μειονέκτημα της ταινίας ήταν ότι είχε πολύ μεγάλη διάρκεια (δυσανάλογη του μεγέθους του βιβλίου). Βλέπεται ευχάριστα και όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί (και γίνονται ακόμη καλύτεροι στις επόμενες ταινίες). Δεν είναι η αγαπημένη μου ταινία από τη σειρά, αλλά θεωρώ ότι πρέπει κάποιος να τη δει για να πιάσει την ιστορία από την αρχή. Επίσης, καλό θα ήταν όσοι έχουν διαβάσει ή θα διαβάσουν τα βιβλία να μην κάνουν συγκρίσεις, καθώς έχουν γίνει πολλές αλλαγές (ειδικά στις μετέπειτα ταινίες) και έχουν παραληφθεί (λόγω έλλειψης χρόνου) δευτερεύουσες πλοκές. Στη διανομή των ρόλων συμπεριλαμβάνονται σπουδαίοι βρετανοί ηθοποιοί:


Άλμπους Νταμπλντορ : Ρίτσαρντ Χάρις

Μινέρβα ΜακΓκόναγκαλ : Μάγκι Σμιθ
Σέβερους Σνέιπ : Άλαν Ρικμαν
Ρούμπεους Χάγκριντ : Ρόμπερτ Κολτρέιν
Καθηγητής Κούιρελ : Ίαν Χάρτ
Ολιβάντερ : Τζον Χαρτ
Πετούνια Ντάρσλι : Φιόνα Σο
Χάρι Πότερ : Ντάνιελ Ραντκλιφ
Ερμιόνη Γκρέιντζερ : Έμμα Γουάτσον
Ρον Ουέσλι : Ρούπερτ Γκριντ
Ντράκο Μαλφόι : Τομ Φέλτον
Νέβιλ Λονγκμπότομ : Μάθιου Λιουις
Φρεντ και Τζορτζ Ουέσλι : Τζέιμς και Όλιβερ Φελπς
Μόλι Ουέσλι : Τζούλι Γουόλτερς
Τζίνι Ουέσλι : Μπόνι Ράιτ
Σκηνοθεσία : Κρις Κολόμπους




The first time I saw this film was at the cinema in a Greek dubbed version. I don't recall much from that experience. I only remember being excited to see the film trying to recognize the voices of the Greek actors.

The second time I saw this film it was on TV, subtitled. Having forgotten I had seen it dubbed before (6 years had passed more or less) I was trying to remember the voices. "Was Snape's voice so deep the first time I heard it?" I wondered. When I finally remembered, I was able to enjoy the film. 
The first Harry Potter movie was good. Now that I've seen all of them I can have an opinion on the whole. So I'm saying once more that the first film was good. It presented the atmosphere of the book and was relatively faithful to it. The greatest setback of the movie was its length (disproportionate of the short first book). It can be watched easily and all the actors are excellent (and become even better in subsequent films). It's not my favorite of the series but I think it's necessary to be seen in order to get the story from the start. 
It would be advisable that those who have read or intend to read the books should avoid comparison, as many changes have been made (especially in the rest of the films) and a great deal of subplots have been completely left out (due to lack of time).
Among the cast we find great British actors and actresses.

Albus Dumbledore : Richard Harris
Minerva McGonagall : Maggie Smith
Severus Snape : Alan Rickman
Rubeus Hagrid : Robbie Coltraine
Professor Quirrell : Ian Hart
Ollivander : John Hurt
Petunia Dursley : Fiona Shaw
Harry Potter : Daniel Radcliffe
Hermione Granger : Emma Watson
Ron Wesley : Rupert Grint
Draco Malfoy : Tom Felton
Neville Longbottom : Matthew Lewis
Fred & George Wesley : James and Oliver Phelps
Molly Wesley : Julie Walters
Ginny Wesley : Bonnie Wright
Director : Chris Colombus



Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Harry Potter and The Sorcerer's Stone - Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος


Ναι, ο Χάρι Πότερ είναι ο πιο διάσημος μάγος όλων των εποχών. Ναι, δισεκατομμύρια παιδιά και όχι μόνο έχουν διαβάσει τα βιβλία και έχουν δει τις ταινίες.
Γιατί μπαίνω λοιπόν στον κόπο να παρουσιάσω και να προτείνω τα βιβλία της σειράς;
Γιατί ξέρω ανθρώπους που τα κρίνουν χωρίς να έχουν διαβάσει ούτε ένα, έχοντας σαν κριτήριο μόνο τις ταινίες και ούτε καν αυτές. Γιατί ξέρω ανθρώπους, που απορρίπτουν με θρησκευτικά επιχειρήματα κατά της μαγείας. Γιατί ξέρω ανθρώπους που τα απαξιώνουν σαν παιδικά βιβλία, σα βιβλία μη επαρκώς σοβαρά για ενήλικες.
Για να κρίνεις ένα βιβλίο πρέπει πρώτα να το διαβάσεις. Για να διαβάσεις ένα βιβλίο πρέπει να έχεις ανοιχτό μυαλό. Και να να εξελιχθείς σε ενήλικα απαραίτητη προϋπόθεση είναι το να έχεις υπάρξει παιδί.
Θεωρώ ότι κάθε παιδί που γεννιέται στον κόσμο θα έπρεπε να διαβάζει βιβλία σαν αυτά της σειράς Χάρι Πότερ. Σε κάθε παιδί θα έπρεπε να διαβάζουν παραμύθια. Η ζωή μας φτιάχνεται από αυτά. Εμείς απλά διαλέγουμε συνειδητά ή όχι σε ποιο παραμύθι θα ζήσουμε.
Άλλωστε όλα τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους αλήθειες. Πολλά από αυτά είναι μάλιστα μακάβρια, μασκαρεμένα με τέτοιο τρόπο που φαίνονται ανώδυνα.
Το πρώτο βιβλίο Χάρι Πότερ μου το αγόρασε η μητέρα μου όταν ήμουν περίπου 15. Στόχευε σε κάτι πιο ρομαντικό, αλλά καθώς ντρεπόταν να ρωτήσει, άφησε τη βιβλιοπώλη να μας προτείνει κάτι. Έτσι βρέθηκα με ένα παιδικό βιβλίο, του οποίου το εξώφυλλο δε μου άρεσε καθόλου. Ξεκίνησα να διαβάζω την πρώτη του σελίδα με βαριά καρδιά. Και μετά το ερωτεύτηκα. Ο κόσμος του με μάγεψε. Όταν το τελείωσα το έδωσα στον αδερφό μου. Ανακάλυψα ότι δεν ήμουν μόνη. Ο κατά τρία χρόνια μικρότερος αδερφός μου κ εγώ αποκτήσαμε τον ίδιο εθισμό. Έχουμε διαβάσει και τα 7 βιβλία πάνω από δυο φορές.
Κι όμως έφτασα τα 29 για να καταλάβω τις δύο μεγαλύτερες αλήθειες που κρύβουν αυτά τα βιβλία. 

  • Όταν ένας άνθρωπος το έχει στην καρδιά του να αγαπάει, δε μπορεί να μάθει αλλιώς  ακόμα κι αν ζήσει τα πιο σημαντικά χρόνια της ζωής του χωρίς αγάπη
  • Και όταν ένας άνθρωπος επιλέγει να ζει χωρίς αγάπη, παύει να είναι άνθρωπος και υποβιβάζεται σε κάτι μισερό και τερατώδες
Και τώρα μια μικρή περίληψη του πρώτου βιβλίου.

"Ο Χάρι Πότερ είναι ένα αγόρι 11 ετών. Είναι ορφανός και ζει με την οικογένεια της αδερφής της μητέρας του, η οποία τον αντιμετωπίζει από την αρχή της ζωής του (οι γονείς του Χάρι σκοτώθηκαν όταν εκείνος ήταν μόλις ενός έτους) σαν παρείσακτο. Όλα στη ζωή του μικρού Χάρι είναι πολύ συνηθισμένα και τακτοποιημένα (εκτός από τα μαλλιά του). Ο Χάρι, χάρη στον εξάδελφό του, δεν έχει καθόλου φίλους ούτε παιχνίδια ούτε χώρο δικό του στο σπίτι. Στα ενδέκατα γενέθλιά του αλλάζουν όλα με έναν τρόπο μαγικό και η ζωή του μετατρέπεται ξαφνικά στο αντίθετο του "συνηθισμένη". Αλλά το καλύτερο από όλα είναι ότι κάνει τους πρώτους του φίλους, το Ρον και την Ερμιόνη".

Σταδιακά θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα 6 βιβλία τα οποία αγαπώ το ίδιο με εκείνο το πρώτο βιβλίο που βλέπετε στην εικόνα.




Yes, Harry Potter is the most famous wizard of all times. Yes, billions of children and not only have read the books and watched the films.
Why do I bother, then, to present and suggest these books series?
It's because I know people who judge them without ever having read one, using only the movies as criteria and not even them. It's because I know people who reject them with religious arguments against witchcraft. It's because I know people that degrade it as a book for children, not serious enough for adults.
To judge a book you must read it in the first place. To read a book you must keep an open mind. And to evolve into an adult it's a prerequisite that you have existed as a child.
I think that every child that is born in this world should read books like those of the Harry Potter series. Every child should be read fairy tales. Our life is made of them. We just choose consciously or not in which fairy tale we are going to live.
All fairy tales hide truths inside them. Some of them are macabre indeed, but are masked in such a way they seem painless.
My mother bought for me the first Harry Potter book when I was about 15. She was aiming for something more romantic, but as she was too shy to ask she let the lady in the bookshop to propose something. And so I found myself with a kids book, the cover of which I did not like at all. I started reading the first page with heavy heart. An then I fell in love with it. Its world bewitched me. When I was finished I gave it to my brother. I discovered I was not alone. My younger, by three years, brother and I had the same addiction. We have read all seven books more than twice.
And only now I am 29 have I come  to understand the 2 greatest truths they hide.

  • When a person has it in his heart to love, he cannot be taught otherwise even if he has lived the most important years of his life without love
  • And when a person chooses to live without love he stops being human and is reduced to something miserable and monstrous. 
And now a brief review of the first book.
"Harry Potter is a boy of 11 years old. He is an orphan and lives with the family of his mother's sister, who treats him from the beginning of his life (his parents were killed when he was 1 year old) as an outsider. Everything in his life is common and neat (except for his hair). Harry, thanks to his cousin, has no friends at all, no toys and not a space of his own in the house. On his 11th birthday everything changes with a magical way and his life transforms to opposite of "common". But the best part is that he makes his first friends Ron and Hermione. 
Gradually the rest of the books will follow and I do love them the same as that first book you see in the photo".


Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Places in my neighborhood - Μέρη στη γειτονιά μου





Επεξεργάστηκα αυτή τη συλλογή τέσσερις φορές, αλλά επειδή δεν μπορούσα να αποφασίσω ποια επεξεργασία μου άρεσε καλύτερα τις κράτησα και τις τέσσερις. Εσείς ποια προτιμάτε;;

I processed this collection four times, but since I could not decide which process I liked the best  I kept them all four. Which one do you like??

Flowery (2) - Λουλουδάτα (2)


Flowery (1) - Λουλουδάτα (1)



Όπως έχω γράψει σε κάποια άλλη ανάρτηση (αν θυμάμαι καλά) κάθε μήνα θα προσπαθώ να προσθέτω μια καινούρια ενότητα στη σοφίτα μου. 
Γι'αυτό το μήνα η πρώτη νέα ενότητα αφορά συλλογές επεξεργασμένων φωτογραφιών. Οι φωτογραφίες που θα συνθέτουν τις συλλογές θα είναι αποκλειστικά δικές μου (με επεξεργασία μέσα από to photomania και το picsart). 

As I have written in another post (if I remember well) I will try to add a new section in my attic every month. 
For this month the first new section is about collections of processed photos. The photos composing the collections will be exclusively mine (with process through phohomania and picsart). 

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

A round of applause for October! - Ένα χειροκρότημα για τον Οκτώβρη!


Ο Οκτώβρης ήταν ανέκαθεν για μένα ο αγαπημένος μου μήνας. Ο μήνας που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω "φθινόπωρο". Είναι επίσης ο μήνας των γενεθλίων μου. Όμως συμβαίνει πάντα κάτι παράξενο με τον πιο αγαπημένο μου μήνα : είναι ο πιο άτυχός μου μήνας!!!! Δεν έχω όχι μόνο χρήματα για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου αλλά βγαίνω γενικά εκτός προϋπολογισμού. Επίσης και η διάθεσή μου δεν είναι η καλύτερη... Ναι... Θα μου πείτε (και θα έχετε δίκιο) γιατί μπαίνω στον κόπο και τον καλωσορίζω... Είναι απλό. Η ζωή μου ξεκίνησε αυτό το μήνα και κάθε χρονιά αυξάνεται ο χρόνος που παραμένω εδώ και έχω την ευκαιρία να διορθώσω τα λάθη μου ή να κάνω καινούρια από τα οποία θα μάθω πράγματα. Ή απλά να ζήσω όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπώ. Η ζωή είναι προνόμιο που δεν το εκτιμάμε όσο του αξίζει. Και όλοι φοβόμαστε να μεγαλώσουμε (και εγώ μέσα που αυτό το χρόνο θα μπω στα 30) ενώ δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα, ειδικά αν καθίσουμε να σκεφτούμε ότι άλλοι άνθρωποι στερούνται (είτε είναι δική τους απόφαση είτε όχι) την απόλαυση του να μεγαλώσουν. Το ότι μεγαλώνουμε δε σημαίνει ότι πρέπει να διώξουμε δια παντός το παιδί που υπάρχει μέσα μας. Σημαίνει ότι πρέπει να το προφυλάξουμε και να ζήσουμε μαζί του αρμονικά και να το αφήνουμε κι αυτό να εκφράζεται. Δώστε χώρο στους δύο εαυτούς σας να εκφράζονται, χωρίς να καταπατάτε τους εαυτούς των άλλων (όσο γίνεται). Δώστε κι ένα χειροκρότημα στον Οκτώβρη που ξεκινά σήμερα και ξεκινήστε να βγάζετε τα πουλόβερ από τη ντουλάπα. Θα μας χρειαστούν!!!

October has always been for me my most favorite month. It's the month that comes to my mind when I hear "autumn". It;s the month of my birthday as well. However, something strange happens always with my most beloved month : it's the most unlucky for me!!!! Not only I can't afford to celebrate my birthday, but I go way out of budget always. My mood is not at its best either... Yep... You'll ask (and you'll be right to do so) why do I bother to welcome it... It's simple. My life started this month and each year the time I stay here is increased and I have the chance to correct my mistakes or make new ones from which I will learn. Or simply live beautiful moments with the people I love. Life is a privilage we don't appreciate as it deserves. And we are all afraid to grow old (me included, I will step on 30 this year) when there is not anything more wonderful, especially if we take a minute to think that other people are deprived (either by choice or not) of the joy of growing old. Growing does not mean that he have to kick out the child that exists inside us. It means that we have to protect it and live with it in harmony and let it express too. Give room of expression to both of yourselves, without stepping on the selves of others (as much as possible). Give a round of applause for October that starts today too and start to take the pullovers out of the closet. They are going to be needed!!!

Welcome to my World! - Καλώς Ήλθατε στον Κόσμο μου!