Freshly wet - Πρόσφατα βρεγμένα

Αυτές τις φωτογραφίες τις τράβηξα πριν και μετά το μάθημα των γαλλικών του Σαββάτου ύστερα από δυο μικρά κύματα βροχής. Τα λουλούδια δείχνουν πολύ πιο όμορφα μετά τη βροχή, δε νομίζετε;;

I took this pictures before and after my french lesson on Saturday after two small rain waves. Flowers look more pretty after rain, don't you think??

So Long, September... - Αντίο Σεπτέμβρη...

Έφτασε η τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη. Αυτή τη στιγμή που γράφω, έξω έχει ήλιο, αλλά μαντεύω ότι, όπως χθες, θα βρέξει το απογευματάκι. Προσωπικά δε με πειράζει, καθώς μου αρέσει πολύ η βροχή, ειδικά όταν είμαι μέσα στο σπίτι.

Δεν ξέρω πως ήταν αυτός ο μήνας για εσάς, αλλά εμένα μου αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα τώρα που τελειώνει. Ανακάλυψα ότι είχε αρκετές δύσκολες μέρες οι οποίες δοκίμασαν και την υπομονή και την αισιοδοξία μου. Από την άλλη έφερε ανακούφιση σε αρκετά ζητήματα που με απασχολούσαν πολύ τους τελευταίους μήνες και αυτό το μήνα κατάφερα να τα επιλύσω και να τα ξεφορτωθώ. Επίσης, όμορφα πράγματα συνέβησαν σε πολύ αγαπημένα μου άτομα (άλλος βρήκε δουλειά, άλλη οδεύει για μεταπτυχιακό) και αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα.

Και σε εμένα όμως συνέβησαν κάποια καλά (πέρα από την τακτοποίηση πρακτικών ζητημάτων). Ας κάνω λοιπόν έναν μικρό απολογισμό των καλών που συνέβησαν αυτόν το μήνα (δε θα εστιάσω στα άσχημα γιατί ήταν αφενός στιγμιαία και αφετέρου θα μου χαλάσουν τη διάθεση) :

• Τακτοποίησα οικονομικές εκκρεμότητες, π.χ. ξεπλήρωσα τα έπιπλα του σπιτιού μου (και έμεινα ταπί, αλλά χαλάλι)
• Καλωσόρισα 2 νέους συντάκτες στη σοφίτα μου (η χαρά μου θα ολοκληρωθεί όταν κάνουν την πρώτη τους ανάρτηση)
• Ξεκίνησα ξανά τα μαθήματα γαλλικών με τη φανταστική μου καθηγήτρια (και σήμερα έχουμε το δεύτερό μας μάθημα)
• Ξεκίνησα σιγά σιγά να ενημερώνω και το ιστολόγιο που είχαμε φτιάξει μαζί με την Ειρήνη στην πτυχιακή  μας (θα δώσω περισσότερες πληροφορίες όταν το διαμορφώσουμε όπως θέλουμε)
• Ζωγράφισα ξανά μετά από καιρό
• Ασχολούμαι πιο συστηματικά με τη φωτογραφία και το κολάζ και το γεγονός ότι ανακαλύπτω συνεχώς νέα πράγματα (όχι χωρίς κάποια βοήθεια) μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση

Για ένα μήνα δεν είναι και λίγα τα καλά, τι λέτε;;; Κάθε μήνας, κάθε βδομάδα και κάθε μέρα μπορεί να έχουν μικρές και μεγάλες δυσκολίες. Έχουν όμως και μικρές χαρές. Και σε αυτές θα πρέπει να εστιάζουμε. Αν δεν εστιάζουμε στα καλά και δε μαθαίνουμε από τα κακά δε μπορούμε ποτέ να δούμε και να ζήσουμε τα καλύτερα. 

Έχω μια τάση να δραματοποιώ τα άσχημα που προσπαθώ να ελέγξω. Είναι μια τάση που διακατέχει μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Είναι πιο εύκολο να επηρεαστούμε από τα κακά παρά να απολαύσουμε τα καλά. Φυσικά, αν π.χ. ένα άτομο που αγαπάς είναι βαριά άρρωστο είναι επόμενο να έχεις μόνο σε αυτό το μυαλό σου. Όμως η ζωή δε σταματά και οφείλουμε για τον εαυτό μας, αλλά και γι'αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν να την κάνουμε πιο όμορφη.

Αν και εσείς κάνετε απολογισμό αυτού του μήνα δώστε χώρο στα καλά του ακόμα κι αν τα θεωρείτε λίγα. Αντλείστε από αυτά ενέργεια για το μήνα που έρχεται. Ίσως έχει κάτι νέο και όμορφο να σας προσφέρει. Ίσως πάλι σας βοηθήσει να αποβάλλετε κάτι παλιό αν δε σας κάνει ή να το εξελίξετε σε κάτι που σας ικανοποιεί. 

Τα σενάρια είναι πολλά. Κρατήστε στο πίσω μέρος του μυαλού σας το πιο δυσοίωνο και επικεντρωθείτε στο πιο ελπιδοφόρο...

The last day of September has arrived. This momment that I write, it's sunny outside, but I'm guessing that, like yesterday, it's going to rain around afternoon. Personally, I don't mind, as I like rain, especially when I stay indoors.

I don't know who this month was for you, but it leaves me with mixed feelings now that it comes to an end. I discovered it had plenty of difficult days that tried my patience as well as my optimism. On the other hand it brought relief on several subjects that troubled me these last months and this month I managed to solve and get rid of them. Also, nice things happened to people dear to me (one found job, another goes ahead to do her master) and that made me very glad.

Yet, noce things happened to me too (apart from taking care of practical matters). Well, let me make a little account of the good things that happened this month (I won't focus on the bad ones because they mere incidents and will spoil my mood) :

• I took care of financial matters e.c. I paid off the furniture for my house (which left me broke but who cares)
• I welcomed two new writers in my attic (my joy will be completed with their first posts)
• I started again french lessons with my amazing professor (today is the second lesson)
• I began to update the blog we had created with Irene for our graduation thesis (I will give more information when it's formed the way we like)
• I sketched again after a long while
• I occupy myself more frequently with photography and collage and the fact I discover new things all the time (not without some help) gives me great pleasure

A great deal of good things, don't you thnk??? Each month, each week and each day holds small and big difficulties. But they hold small pleasures too. And to those we have to focus. If we don;t focus on the good stuff and learn from the bad stuff we can never see and live the better.

I tend to dramatize the bad things, which I am trying to control. It's a temdency that takes over a great portion of people. It's easier to be affected by the bad things than enjoy the good ones. Of course if e.c. if a person you love is gravely ill, it's natural for this thought to take over your mind. But life does not stop and we owe to ourselves and those who we love and love us back to make it more beautiful.

If you, too, make an account of this month, give space to the good things even if you don't consider them much. take energy from them for the upcoming month. Maybe it has something new and beautiful to offer you. Then again, it may help you get rid of something old that does not work for you anymore or help you evolve it into something that satisfies you.

The scenarios vary. Keep in the back of your mind the most ominus and concentrate to the most hopeful...

Taken from a friend... - Τραβηγμένη από μια φίλη...

Τραβήχτηκε από τη Νίνα, επεξεργάστηκε από μένα

Taken by Nina, processed by me

Monday Thoughts... - Δευτεριάτικες Σκέψεις...

Εικόνα από το διαδίκτυο

Image from the web

Τι μπορεί να κάνει κανείς όταν είναι πρωί Δευτέρας, έχει σηκωθεί πριν ξημερώσει και έχει φτάσει στη δουλειά ένα τέταρτο νωρίτερα από το προβλεπόμενο;

1. Πέφτει με τα μούτρα στο γραφείο και ανα πληρώνει το χαμένο ύπνο;;
2. Ξαπλώνει όσο πιο αναπαυτικά γίνεται σε μια πολυθρόνα και αρχίζει να ροχαλίζει;;
3. Παραγγέλνει 4 καφέδες παρακαλώντας να κάνουν το θαύμα τους;;
4. Ξεκινά αμέσως δουλειά;;
5. Προετοιμάζει την επόμενη ανάρτηση για το ιστολόγιό του;;

Ναι, ναι, ναι!! Το 5 είναι το επικρατέστερο στη δική μου περίπτωση, καθώς φαίνομαι από το παράθυρο (άρα δεν μπορώ να κοιμηθώ πουθενά), δεν έχω καμία δουλειά να κάνω αυτή τη στιγμή και επίσης δεν πίνω καφέ.

Μόνο οι ιδέες με ξυπνούν και τα ωραία βιβλία (ναι, ξέρω ότι όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι διαβάζουν για να τους πάρει ο ύπνος ή τουλάχιστον αυτοί που ξέρω εγώ).

Είναι παράξενο, αλλά κάθε φορά που μου έρχεται η ιδέα να δημιουργήσω κάτι, το βρίσκω δύσκολο, όχι μόνο να κοιμηθώ, αλλά και το να καθίσω σε ένα σημείο. Πηγαινοέρχομαι, γεμάτη υπερένταση, ενώ στο μυαλό μου φτιάχνω εικόνες αυτού που θέλω να δημιουργήσω. Δυστυχώς, έχει εβδομάδες να συμβεί...

Ωστόσο δεν απελπίζομαι και προς το παρόν εστιάζω σε άλλα πράγματα, όπως...

Λέτε να είναι και αυτή η εβδομάδα το ίδιο βροχερή με την προηγούμενη; Έχω την αίσθηση πως ναι.

Ότι καιρό και να κάνει, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!

What can one do when it's Monday morning, has woke up before dawn and has arrived at work a quarter earlier?

1. Falls face down on his desk and makes up for the lost sleep??
2. Lies down as comfortably as possible on an armchair and begins snoring??
3. Orders 4 cups of coffee wishing they can work a miracle??
4. Starts work immediately??
5. Prepares the next post for his blog??

Yes, yes, yes!! Number 5 is the most likely in my case, as I can be seen from the window (therefore I cannot sleep anywhere), I have nothing to do at the moment and also I do not drink coffee.

The only things that awaken me are ideas and good books (yes, I know that all normal people, or at least the ones I know read books to help them sleep).

It's strange, but every time an idea of creation strikes me, I find it hard, not only to sleep, but to stand still. I pace up and down, overwhelmed, while in my mind I visualize whatever it is that I want to create. Unfortunately, this has not happened in weeks...

However I do not lose hope and for the time being I focus on other things, like...

Do you think this week is going to be as rainy as the last one? I feel it's going to be just so.

Whatever the weather, I wish you a wonderful week!

International Translation Day... - Παγκόσμια Ημέρα Μετάφρασης....

Εγκαινιάζω τη νέα ενότητα της σοφίτας μου με την εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Μετάφρασης που θα φιλοξενηθεί στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Στην ιστοσελίδα της οποίας το σύνδεσμο θα σας κοινοποιήσω παρακάτω, λέει ότι η εκδήλωση απευθύνεται σε όσους έχουν ως άμεσο αντικείμενο τη μετάφραση. Ωστόσο, σας προτρέπω όλους εφόσον το πρόγραμμά σας το επιτρέπει, να παρευρεθείτε. Εγώ θα προσπαθήσω να πάω και αν τα καταφέρω θα δημοσιοποιήσω τις εντυπώσεις μου από αυτή την εκδήλωση. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εκδήλωση θα βρείτε στο : http://www.metafrasi.edu.gr/html/events.html

I celebrate the new section in my attic with the event concerning the International Translation Day which will be hosted at the National Hellenic Research Foundation. At the website, which will be shown later, says that the event addresses those who have translation as main subject of work. However, I urge you all, if your schedule permits, to attend. I will try to go myself and if I make it I will disclose my impressions of this event. More information you will find at : http://www.metafrasi.edu.gr/html/events.html

Petite Francaise pour tout le temps- Little all weather French Girl - Μικρή Γαλλίδα παντός καιρού

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αρχίσεις το Σαββατοκύριακό σου από το να κάνεις το πρώτο - μετά από περίπου 3 μήνες διακοπών - μάθημα μιας γλώσσας που αγαπάς από παιδί.

Ξεκίνησα τα μαθήματα γαλλικών πριν από σχεδόν ένα χρόνο. Περίπου, δηλαδή, μια 20ετία καθυστερημένα. Όπως είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, ήταν ένα όνειρο ζωής το οποίο μέχρι στιγμής εκπληρώνεται με απόλυτη επιτυχία.

Θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί: 

• Η αγάπη μου για τη γλώσσα αυτή ζωντάνεψε ξανά. Όσο περισσότερο κατανοώ τη γλώσσα τόσο πιο πολύ την αγαπώ
• Έχω μια υπέροχη καθηγήτρια! Νέα, (άσχετο, αλλά πολύ όμορφη επίσης), με αγάπη για το αντικείμενο της (το οποίο ακόμα σπουδάζει) και όρεξη να μεταδώσει τις γνώσεις της στους μαθητές της. Φροντίζει να κάνει το μάθημα δημιουργικό και ευχάριστο
• Έχει (ακόμα) ευέλικτο ωράριο, το οποίο με διευκολύνει αφάνταστα με τη δουλειά μου
• Έχω ήδη ξεκινήσει να γράφω μικρές ιστορίες στα γαλλικά

Ξέρω ότι τα γαλλικά ή τα αγαπάς ή τα σιχαίνεσαι. Δεν καταλαβαίνω γιατί. Όταν ήμουν πιο μικρή ήμουν κι εγώ προκατειλημμένη απέναντι σε κάποιες γλώσσες. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι όλες οι γλώσσες έχουν την ομορφιά και την ιστορία τους, έτσι δεν μπορώ να μισήσω καμία τους. Απλώς, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, τείνω να αγαπώ και να μαθαίνω πιο εύκολα όσες με εμπνέουν να γράφω τις ιστορίες μου. 

Φιλοδοξώ να μάθω όσες περισσότερες μπορώ. Η μάθηση δε σταματά ποτέ. Μπορείς να μαθαίνεις σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι αρκεί να το θες. Σίγουρα, ο γενικός κανόνας λέει ότι όσο μεγαλώνουμε γίνεται πιο δύσκολο. Όμως μέχρι τώρα έχω καταλάβει ότι τα πράγματα τείνουν να φαίνονται δύσκολα όταν τα αντιμετωπίζουμε αρνητικά.

Συνεχίστε να μαθαίνετε!!!

Λοιπόν, τσάντα νέα, έχω. Κασετίνα νέα και γεμάτη, έχω. Ροζ, ωραιότατη ομπρελίτσα έχω. Έτοιμη για μάθηση με κάθε καιρό!!!!!!!!!!!!

There is not a better way to start your weekend than to have the first - after almost three months of vacation - lesson of a language you love since childhood. I started french lessons about a year ago. That makes it almost 20 years delayed. it's easy to understand, that it was dream of a lifetime which until now is being successfully fulfilled.

I will explain to you why:

• My love for this language is revived. The more I understand it the more I love it
• I have a wonderful professor! Young, (irrelevant, but pretty as well), with true love for her profession (which she is still studying) and with a drive to share her knowledge with her students. She makes each lesson creative and pleasant.
• She (still) has a flexible schedule, which makes it all easier for me because I am working
• I have already started to write short stories if french

I know that french is a language one either loves or detests. When a was little I was prejudiced too against some languages, As I grew I realized that every language has its beauty and its history, so I can't hate none. Just, to be cmpletely honest, I tend to love and learn more easily those which inspire me to write my stories.

I aspire to learn as many as I can. Learning never stop. You can learn regarless of your age only if you want to to so. Certainly, the general rule says that the more we age the more difficult it gets. However, until now I have understood that things tend to seem more difficult when we approach them in a negative way.

Keep on learning!!!!

So, I have a new school bag. I have a new and full pencilcase. I have a pretty pink umbrella. Ready for learning with every kind of weather!!!!!!!!!!!

C.R.S. Characters revisited : All Clean - Επιστροφή στους χαρακτήρες του C.R.S. : Όλα καθαρά

Προχθές κατάφερα με πολύ κόπο να φτιάξω αυτό το ασπρόμαυρο κολάζ που συγκεντρώνει τους τρεις βασικούς χαρακτήρες της ιστορίας μου. Για πρώτη προσπάθεια νομίζω ότι είναι καλή. Μέσα στις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν τα εξής : δύο ακόμη ποτραίτα και ένα έγχρωμο κολάζ.

The day before yesterday I managed with a lot of effort to create this collage, that brings together the three main characters of my story. It's good for a first try, I think. Within the next few days will follow : two more portraits and a collage in color.

C.R.S. Characters revisited : Connie - Επιστροφή στους χαρακτήρες του C.R.S. : Κόνι

Η Κόνι είναι ο μόνος χαρακτήρας για τον οποίο υπάρχουν τρια νέα σχέδια (το τρίτο θα το δείτε σε άλλη ανάρτηση) γιατί δεν είχα ακριβώς το αποτέλεσμα που θα ήθελα. Τελικά, αποφάσισα να τα κρατήσω όλα (αν και δεν πέτυχα την ομοιότητα με το πραγματικό πρόσωπο).

Connie is the only character that has three new sketches (you will see the third on another post) because I did not have the result I wanted. Finally, I decided to keep all the sketches, for I actually liked them (though I did not succeed with the resemblance to the original person).

A Face... - Ένα Πρόσωπο

19/9/2015

C.R.S. Characters revisited : Renee - Επιστροφή στους χαρακτήρες του C.R.S. : Ρενέ

Δεύτερη στη σειρά, η Ρενέ. Προσωπικά, το θεωρώ από τα πιο επιτυχημένα μου σκίτσα, γιατί κατάφερα να μοιάζει σε μεγάλο βαθμό στο άτομο στο οποίο βασίστηκε. Ελπίζω όταν η ίδια το δει να αφήσει ένα σχόλιο για να μου πει τη γνώμη της.

Second in the row, is Renee. Personally, I consider this, as one of my most successful sketches, for I managed to make it look greatly like the person upon who it was based. I hope when she sees it to leave a comment with her opinion of it. 

C.R.S. Characters revisited : Sarah - Επιστροφή στους χαρακτήρες του C.R.S. : Σάρα

1/1/2012 vs 9/9/2015

Ήρθε η ώρα (άργησα, το παραδέχομαι) να σας παρουσιάσω τα νέα μου σχέδια. Όπως θα δείτε, επανέλαβα τα σχέδια με την ίδια σειρά που ζωγραφίστηκαν αρχικά πριν τρία χρόνια και βασίζονται σε αληθινά πρόσωπα. Μαζί με κάθε νέο σχέδιο θα ανεβάζω και το παλιό ξανά για να διαπιστώσετε τη διαφορά που έγραψα σε άλλο κείμενο. Η πρώτη εμφανής διαφορά, εκτός από την τεχνική, είναι ότι τα νέα σχέδια είναι πιο αιματοβαμμένα. Τα σχέδια που αφορούν το χαρακτήρα της Σάρα, ωστόσο, έχουν μια μικρή ιδιομορφία. Το αρχικό σχέδιο που έκανα πριν τρία χρόνια βασίστηκε σε μια τότε φίλη μου με την οποία δε μιλάμε πλέον, έτσι αναγκάστηκα να βασίσω το νέο σχέδιο στο παλιό και να αλλάξω το πρόσωπο με τρόπο που να ταιριάζει στην ιστορία μου περισσότερο. Τα υπόλοιπα σχέδια βασίζονται, όπως έγραψα, σε πραγματικά άτομα.

The time has come (and I admit, I was late) for me to present to you my new sketches. As you will see, I repeated the sketches in the same order they were first drew three years ago and are based on true people. With each new sketch I will re-post the old one in order to see the difference I wrote about in another text. The first visible difference, except for the technique, is that the new sketches are more bloody. The sketches, though, concerning Sarah's character have a peculiarity. The initial sketch of three years ago was based on a then friend of mine with whom I am no longer on speaking terms, so I was obliged to base the new sketch on the old one and change the face in a way that will fit my story better. The rest sketches are based, as I wrote, on real people.

A Nice and Gloomy Monday!! - Μια Καλή και Μελαγχολική Δευτέρα!!

Φωτό από το διαδίκτυο με μια δική μου φράση

Photo from the network with a quote of my own

Καλή βροχερή εβδομάδα!!! 

Ο καιρός άλλαξε μάλλον απότομα, αλλά δεν πειράζει. Ωραία είναι και έτσι. Δεν ξέρω αν θα είναι μια συναρπαστική εβδομάδα, αλλά εύχομαι να είναι ήσυχη. Χωρίς εντάσεις. Και είτε συνεχίσει με βροχή και ψύχρα είτε όχι ελπίζω ότι για όλους μας θα είναι πιο ευχάριστη από την προηγούμενη. Άλλωστε όπου να'ναι αυτός ο μήνας τελειώνει... Αλλάζουμε εποχή...

Καιρός να αλλάξουμε και όσα πράγματα δε μας αρέσουν στη ζωή μας. Όσα γίνεται. Όσα αντέχουμε. Η μιζέρια είναι ενδιαφέρουσα και ελκυστική για κάποιο διάστημα, αλλά όταν περάσει καιρός κουράζει. Αφήστε που τώρα που κρυώνει ο καιρός, παγώνει και το πάτωμα και είναι δύσκολο να μείνουμε ξαπλωμένοι εκεί. Φυσικά, ένα ζεστό χαλί θα κουκουλώσει και το πάτωμα και το πρόβλημα. Μαζί όμως κρύβεται και η ελπίδα να πάνε όλα καλύτερα. 

Από το πάτωμα ή κάτω από τα σκεπάσματα ενός ζεστού κρεβατιού δε λύνονται τα προβλήματα. Υπάρχει μια πολύ καλή πιθανότητα να λυθούν αν σηκωθούμε από εκεί που είμαστε ξαπλωμένοι και βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει (αντί να αφήνουμε τα μάτια μας να κλαίνε υπερωρίες).

Γνωρίζω ότι υπάρχουν προβλήματα σε αυτό τον κόσμο που δεν περνάει από το χέρι μας να τα λύσουμε. Αυτό είναι αρκετό για να μας κάνει να νιώσουμε αδύναμοι. Ίσως να είμαστε.

Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν αξίζει να παλεύουμε για κάτι καλύτερο. Όλοι υπάρχουμε για κάποιο λόγο : και οι καλοί και οι κακοί (αν και το ποιοι από εμάς είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί είναι σχετικό).

Ξέρετε, ο κόσμος είναι ένα περίεργο μέρος. Είναι μεγάλος, σκοτεινός, τρομακτικός και άσχημος. Είναι μεγάλος, φωτεινός, γεμάτος δυνατότητες και όμορφος. Είναι όλα αυτά μαζί. Το σίγουρο είναι ότι ο καθένας μας έχει τη γωνίτσα του μέσα σε αυτόν. Σκέφτομαι ότι, αν ο καθένας φροντίσει να κάνει τη γωνίτσα του λίγο πιο όμορφη ίσως ο κόσμος γίνει λιγότερο σκοτεινός. Ίσως...

Μη με παρεξηγείτε. Δε λέω ότι πρέπει να είμαστε πάντα χαρούμενοι. Θα ήταν, κατά τη γνώμη μου, αφύσικο. Όλα τα συναισθήματα είναι απαραίτητα (χαρά, θλίψη, θυμός, ηρεμία) για να είμαστε ολοκληρωμένοι. Και είναι απαραίτητο να κλεινόμαστε στον εαυτό μας που και που. Ούτε πειράζει να είμαστε στο πάτωμα ή στο κρεβάτι όταν όλα γίνονται πιο μαύρα και δεν αντέχουμε να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο.

Αλλά, είναι κρίμα να ζούμε στο φόβο και στη θλίψη για καιρό.  Ας μην αφήνουμε τα αρνητικά συναισθήματα να μας καταβάλλουν, ακόμα κι όταν ο καιρός τα βοηθά ύπουλα... Βρείτε κάτι αστείο για να χαμογελάσετε. Εν ανάγκει κάντε μια γκριμάτσα στον καθρέφτη. Μπορεί και να βοηθήσει γιατί ο μόνος που μπορεί πραγματικά να σας σηκώσει από το πάτωμα είναι ο εαυτός σας.

Happy rainy week!!!

The weather has changed rather abruptly, but it's ok. It's nice this way too. I don't know if this is going to be a fascinating week, but I wish it will be peaceful. Without tension. And either it keeps being rainy and chilly or not, I hope that it will be more pleasant than the rest for everybody. This month is at an end anyway... We change season...

Time to change those things we do not like about our lives. Whatever can be changed. Whatever we can take. Misery is interesting and attractive for a while, but it grows tiring after a time. Not to mention that as the weather gets colder, the floor is freezing too and it gets difficult to lay there. Of course, a nice carpet will cover the floor and the problem. But with them, hides as well the hope that everything will get better. 

You cannot solve problems from the floor or from underneath the covers of a warm bed. There is a good chance for them to be solved if we get up from where we lay and put our heads into work (instead of letting our eyes to cry overtime).

I know there problems in this world that it's not up to us to solve. That's enough to make us feel weak. Maybe we are. 

That does not mean it doesn't worth the effort for something better. We all exist for some reason : the good as well the bad too (though who of us is good and who is bad is rather relevant). 

You know, the world is a weird place. It's big, dark scary and ugly. It's big, full of light and possibilities and beautiful. It's all these combined. The only thing that is certain is that each of us holds his small corner in it. I am thinking, that should each of us try to make his little corner more beautiful, perhaps the world will become less dark. Perhaps...

Don't get me wrong. I am not saying that we should always be happy. That would be, in my opinion, unnatural. All emotions are necessary (joy, sadness, anger, calmness) for us to be complete. And it's necessary to be locked inside ourselves from time to time. Nor it's a big deal to be on the floor or in the bed when things get black and we can't stand to face the world. 

Yet, it's a pity to live in fear and sadness for long. Let's not allow negative feelings to take over us, even when the sneaky weather helps... Find something funny to make you smile. If need be make a funny face in front of the mirror. It might help, for the only person who can actually lift you from the floor is yourself.

Inspiration : Kate Winslet (Sense and Sensibility) - Έμπνευση : Κέιτ Γουίνσλετ (Λογική και Ευαισθησία)

11/6/2012

Inspiration : Kate Winslet (Little Children) - Έμπνευση : Κέιτ Γουίνσλετ (Κρυφές Επιθυμίες)

10/6/2012

Framed Gift... - Δώρο σε Κορνίζα..

Αν θυμάμαι καλά, αυτό το είχα φτιάξει για τα γενέθλια της Ειρήνης πριν 3 χρόνια, αρχές Νοεμβρίου. Ουσιαστικά είναι κολάζ που έκανα δημιουργώντας ένα κάδρο.

If I remember well I had made it for Irene's birthday, 3 years ago, at the beginning of November. In reality, it's a collage I made creating a frame. 

One More Friend... - Μια Ακόμα Φίλη...

Καλωσορίζοντας τη νέα εβδομάδα αυτή τη βροχερή Δευτέρα, καλωσορίζω και μια μοναδική φίλη που προστέθηκε στην παρέα της σοφίτας μου μόλις την Παρασκευή. Με το δικό της ξεχωριστό τρόπο και με τα διαφορετικά της ενδιαφέροντα θα δώσει και αυτή το δικό της χρώμα σε αυτή την προσπάθεια. Καλώς Ήρθες Έβελυν, Εβελίνα ή όπως προτιμάς!!! Η παρουσία σου με τιμά!!!!

Welcoming the new week this rainy Monday, I welcome as well a unique friend who was added in the company of my attic just the last Friday. With her special way and her various interests she will give her color at this effort. Welcome Evelyn, Evelina or wahtever you like to be called!!! I am honored by your presence!!!!

Inspiration : Natalie Portman - Έμπνευση : Νάταλι Πόρτμαν

Προσχέδιο και τελικό σχέδιο 10-30/8/2012. Διορθώσεις 20/9/2015

Draft and final sketch 10-30/8/2012. Corrections 20/9/2015

Kings and Queens... - Βασιλιάδες και Βασίλισσες....

Όταν είδα για πρώτη φορά αυτό το τετράδιο, έβαλα τα γέλια. Το πήρα, έτσι, για πλάκα.

Αλλά από προχθές, που σκέφτηκα να το πάρω μαζί μου για να οργανώνω τις αναρτήσεις μου, άρχισε να δημιουργείτε στο μυαλό μου μια ιδέα.

Ήθελα να ανεβάσω φωτογραφία από τη μέρα που το αγόρασα, αλλά δεν ήθελα να νομίζετε ότι είμαι τόσο επηρμένη ώστε να θεωρώ των εαυτό μου βασίλισσα όλων των ιστολογίων. Δεν ήξερα αν θα γίνει κατανοητό το πνεύμα μου και η χιομοριστική μου διάθεση.

Χθες συνειδητοποίησα ότι είμαι πράγματι βασίλισσα. Είμαι η βασίλισσα της σοφίτας μου και είμαι πολύ περήφανη γι'αυτό. Δημιούργησα μόνη μου το βασίλειό μου και ζω εκεί ευτυχισμένη.

Όλοι είμαστε εν δυνάμει βασιλιάδες και βασίλισσες. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι δε χρειάζεται να μας χαρίσει κανείς τον επίσημο τίτλο, ένα βασίλειο, υπηκόους και δύναμη για να είμαστε βασιλιάδες.

Ο καθένας θα πρέπει να βρει μόνος του το βασίλειό του και αν δεν υπάρχει κανένα που να του ταιριάζει, να το φτιάξει μόνος του. Διαλέγουμε που θα είμαστε βασιλιάδες.

Ο καθένας μας έχει μια αξία την οποία ορίζει ο ίδιος και τη δείχνει με τη συμπεριφορά του. Το να αφήνουμε τους άλλους να μας επιβάλλουν τη γνώμη τους για το τι αξίζουμε σαν άνθρωποι είναι λάθος.

Η αξία ενός ανθρώπου μηδενίζεται όχι όταν οι άλλοι του λένε ότι δεν αξίζει, αλλά όταν τους πιστεύει.

Φυσικά, υπάρχουν και οι άνθρωποι οι οποίοι υπερεκτιμούν τον εαυτό τους και προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους γύρω τους για να τους ακολουθούν, αλλά με αυτούς δεν θα ασχοληθώ (ούτε εκείνοι μαζί μου, υποθέτω).

Νομίζω ότι είναι πολύ πιο εύκολο να μάθεις να εκτιμάς λίγο περισσότερο τον εαυτό σου, παρά να αποδεχτείς ότι δεν είσαι τόσο καταπληκτικός όσο προσπαθούσες να πείσεις τον εαυτό σου ότι είσαι (και ανάγκαζες και τους άλλους να σου το λένε για να μη σε κακοκαρδίσουν).

Όλοι αξίζουμε κάτι. Ίσως να μην είμαστε τόσο ταλαντούχοι όσο θα θέλαμε. Ίσως να μην είμαστε αυτό που χρειάζονται ή εγκρίνουν οι άλλοι.

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει νόημα να ζήσουμε μια ζωή όπως τη θέλουν οι άλλοι. Επίσης δεν έχει νόημα να ζήσουμε, από αντίδραση, μια ζωή εντελώς αντίθετη από αυτή που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Οδηγούν και τα δύο στη δυστυχία. Μια δυστυχία για την οποία θα κατηγορήσουμε τους "άλλους".

Πρέπει να είμαστε παρόντες στη ζωή μας. Ίσως να μην υπάρξει ευκαιρία να ζήσουμε ξανά. 

Ξέρω ότι είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τις δικές σου επιθυμίες από αυτές των άλλων για σένα. Προσωπικά ακόμα το δουλεύω. 

Γι'αυτο και έστησα αυτό το ιστολόγιο. Το βασίλειό μου. Βέβαια, δεν με ενδιαφέρουν οι υπήκοοι, φίλους ψάχνω, αλλά τον τίτλο της βασίλισσας τον θέλω και τον έχω. Τον κέρδισα φτιάχνοντας κάτι δικό μου. 

Δημιουργήστε με την καρδιά σας κάτι δικό σας. Κάτι που για σας είναι όμορφο και πολύτιμο. Δε χρειάζεται να αρέσει ή να είναι αποδεκτό από όλους. 

Μη δημιουργείτε ποτέ κάτι με θυμό, ποτέ με διάθεση να προκαλέσετε ή να προσβάλλετε τους άλλους. Δημιουργήστε πρωτίστως για τον εαυτό σας, για να εκφραστείτε και για να μην μετανιώσετε όταν θα θεωρείτε ότι είναι πια αργά. 

Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά είμαι πεισματάρα εκ φύσεως και δεν αλλάζω εύκολα γνώμη...

Αν το θελήσουμε... είμαστε όλοι Βασιλιάδες και Βασίλισσες...

When I first saw this notebook, I burst out laughing. I bought it, just for fun.

But since the day before yesterday, when I thought to take it with me to organize my posts, an idea began to form in my head.

I wanted to post a photo since the day I bought it, but I did not want you to think I have become so conceited as to declare myself queen of all the existent blogs. I did not know if my spirit and sense of humor would be understood. 

Yesterday, I realized that I am a queen. I am the queen of my attic and proud of it too. I created my own kingdom and live there happily ever after. 

We are all potential kings and queens. That we do not understand is that there's no need to be offered the official title, a kingdom, subjects and power to be kings.

Each of us has to find his own kingdom and if there isn't anything that suits him create one from scratch. We do chose where we are kings.

Each of us has worth he defines for himself and shows it with his behavior. It is wrong to let other people impose on us their opinion of our worth. 

The worth of a person is turned to zero, not when he is told he is unworthy, but when he believes it.

Naturally, there also those who overestimate themeselves and try to manipulate others into following them but I won't deal with them (nor they with me, I suppose).
I find it much easier to learn to appreciate yourself a bit more, than to accept you are not so incredible as you were trying to convince yourself you are (and forced other people to tell you because the did not want to break your heart).
We all worth something. Maybe we are not as talented as we would want. Maybe we are not what others need or approve.
Truth is, that there is no point to lead a life according to the wishes of others. Also, there is no point in living, out of reaction, a completely opposite life than the one they try to force upon us. Both lead to misery. A misery, of which are going to blame "them".
We must be present in our lives. There might not be a chance to live again.
I know it's hard to separate your wishes from the wishes of others of you. Personally, I'm still working on it. 
That's why I made this blog. My kingdom. I am not interested in subjects, I am looking for friends, yet the title of queen is something I want and I have. I earned it by making something mine.
Create with your heart something that is yours. Something you find beautiful and hold dear. It dies not have to be liked or accepted by all. 
Never create something with anger, never intending to provoke or offend others.Create primarily for yourself, to express in order to never regret when you think it's too late.
I may be wrong, but I am a stubborn woman and it is difficult to change my mind.
If we want to... we are all Kings and Queens...

In Pink... - Στο Ροζ...

Τραβηγμένες από εμένα στις 17/9/2015. Στην πρώτη φωτογραφία συνδυάζονται με εφέ οι δύο επόμενες (που τις ανεβάζω χωρίς καμία επεξεργασία)

Taken by me at 17/9/2015. In the first picture the following two (which are posted unprocessed) are combined with a special effect.

Early Goodnight... - Καληνύχτα από τώρα...

γιατί αύριο κάποια πρέπει να σηκωθεί στις 04:45 π.μ. Για να είμαι ειλικρινής, έπρεπε να έχω κοιμηθεί εδώ και αρκετή ώρα, αλλά είπα να γράψω κάτι πριν κοιμηθώ. Κάτι σχετικά σύντομο γιατί η μέρα (όπως και η χθεσινή) ήταν κάπως περίεργη και κουραστική στη δουλειά. Φυσικά τα πράγματα άλλαξαν αμέσως μόλις έφτασα στο σπίτι. Όχι ότι και εδώ δε με περιμένουν ένα σωρό δουλειές, αλλά έχω πάρει απόφαση ότι αν αφιερώνω έστω και μισή ώρα την ημέρα σε κάποια δουλίτσα του σπιτιού σιγά σιγά θα τα βάλω όλα σε τάξη. Όσοι έχετε αλλεργία στα οικιακά και δεν έχετε παιδάκια και απαιτητικά κατοικίδια, όπως εγώ μπορείτε να ακολουθήσετε την ίδια τακτική αφιερώνοντας όσο χρόνο πιστεύετε ότι δε σας είναι κουραστικό στις δουλειές του σπιτιού. Όσοι έχετε παιδάκια ή πλάσματα που τους είναι απαραίτητη η φροντίδα σας... είστε καταδικασμένοι :-P: Για να υπάρχει ισορροπία και να μη σας φαίνονται όλα βουνό μπορείτε να αφιερώνετε λίγη ώρα στις δουλίτσες του σπιτιού και ύστερα να κάνετε ότι σας αρέσει. Αλλά και εσείς που αναγκαστικά θα πρέπει να ασχολείστε με πρακτικά θέματα, βρείτε 10 λεπτά έστω μέσα στη μέρα να κάνετε κάτι για εσάς. Άντε, κι από αύριο αρχίζω την αντίστροφη μέτρηση για την Παρασκευή. Καλή σας νύχτα!!!!


for tomorrow a certain someone has to get up at 04:45 a.m. To be frank, I should have gone to bed a while ago, but I thought to write something before I sleep. Something relatively brief for the day (like yesterday) was somewhat peculiar and tiring at work. Naturally, things changed as soon as I got home. Not that I do not have a pile of work waiting for me here as well, but  decided that if I dedicate even half an hour per day at some house chore, eventually everything will be put in order. Those of you who are allergic to house chores and don't have kids or demanding pets, like me, you can do the same by dedicating them whatever amount of time you find convenient. Those of you who have children or creatures that are in need of your care... you are doomed. :-P. In order to have balance and not feel that everything is a burden you can spend a while on house chores and then do whatever you like. However, you guys, that have to deal with practical matters most of the time, find the minimun 10 minutes in the day to do something for yourselves. And from tomorrow I start the countdown for Friday. Good Night!!!!!

Inspiration : Random - Έμπνευση : Τυχαία

Κάποια που έβγαλα από το μυαλό μου (18/11/2012). Όπως θα προσέξετε, φαίνεται η σκιά από το κινητό μου και το ένα μου δαχτυλάκι στη φωτό

Some girl of my own imagination (18/11/2012). As you will notice, the shadow of my mobile phone and one of my fingers is visible on the photo

Chasing a seagull... - Κυνηγώντας ένα γλάρο...

1η Προσπάθεια

!st Attempt

2η Προσπάθεια

2nd Attempt

3η Προσπάθεια

3st Attempt

Στο ένα και μοναδικό μπάνιο που καταφέραμε να κάνουμε φέτος στη θάλασσα με το σύντροφό μου, είχαμε μια ευχάριστη περιπέτεια. Καθώς βγάζαμε φωτογραφίες το ηλιοβασίλεμα (ανάμεσα σε άλλα) εντοπίσαμε ένα γλάρο. Θελήσαμε αμέσως να τον φωτογραφίσουμε. Προσπαθήσαμε και οι δύο, αλλά τελικά μόνο εγώ τα κατάφερα. Όπως βλέπετε από τις φωτογραφίες δεν τα κατάφερα με την πρώτη. Ο γλάρος με τα υπέροχα φτερά του ήταν πολύ γρήγορος για μένα. Αλλά τελικά, οι δυο φωτογραφίες με φόντο το γλάρο και το ηλιοβασίλεμα είναι από τις καλύτερες που έχω τραβήξει. 

In the one and only bath we managed to have at sea with my partner, we had a pleasant adventure. As we were taking pictures of the sunset (among others) we spotted a seagull. We wanted to take a photo of him immediately. We both tried, but finally I was the one to make it. As you see from the photos I didn't make it in my first attempt. The seagull with his wonderful wings was too fast for me. But, the two photos with the seagull and the sunset in the background are among the best I have ever taken.

Leaving Work... - Φεύγοντας από τη δουλειά...

Φεύγοντας με μια ώρα καθυστέρηση από τη δουλειά και αφού έχασα το λεωφορείο, βρήκα κάτι όμορφο να μου φτιάξει λίγο τη διάθεση...

Leaving work one hour later than usual and after I lost the bus, I found something beautiful to cheer me up a bit...

Last Week... - Η περασμένη εβδομάδα...

Η περασμένη εβδομάδα ήταν περίεργη, το παραδέχομαι ... Δεν ξέρω τι συνέβη ακριβώς και δεν μπορώ να τη χαρακτηρίσω καλή ή άσχημη.  Ήμουν σπίτι, αλλά δεν ξεκουράστηκα όπως περίμενα και σας είχα γράψει ούτε κατάφερα να τελειώσω τις δουλειές μου όπως ήθελα. ΟΜΩΣ... σχεδίασα ξανά!! Και αυτό είναι αρκετά σημαντικό, γιατί με χαρά διαπίστωσα ότι τα νέα μου σχέδια είναι βελτιωμένα. Αποφάσισα να σχεδιάσω ξανά ανθρώπους τους οποίους είχα ζωγραφίσει πριν τρία χρόνια και αν και οι ομοιότητες δεν είναι τόσο μεγάλες όσο θα ήθελα, είμαι αρκετά ικανοποιημένη από τα αποτελέσματα. Σκοπεύω να τα ανεβάσω μέσα στις επόμενες 2-3 μέρες, όταν τελειώσω με τα παλιά μου. για να τα δείτε. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω να ζωγραφίζω μέσα στην εβδομάδα και να ανεβάζω τα σχέδιά μου.

Last week was strange, this I admit... I do not know exactly what happened and I cannot decide if it was good or bad. I was at home, but I did not get the rest I expected and had written to you nor I managed to complete my chores as I wanted. BUT... I sketched again!! And that is important, for I gladly found that my new sketches are improved. I decided to sketch again people that I had drew three years ago and even if the resemblance is not as great as I would like, I am fairly satisfied by the results. I intend to post the within the next 2-3 days, as soon as I have finished with my old ones, to let you see them. I will try to keep on sketching during this week and post. 

It's Saturday and I am wondering... - Είναι Σάββατο και αναρωτιέμαι...

πόσοι από εσάς δουλεύουν σήμερα;;; Εγώ δουλεύω. Φυσικά θα προτιμούσα να είμαι σπίτι, μαγειρεύοντας, ζωγραφίζοντας ή διαβάζοντας το επόμενο βιβλίο που θέλω να σας προτείνω (και δεν τα έχω καταφέρει ακόμα να κοιτάξω ούτε την πρώτη του σελίδα) ή απλά κάνοντας άλλα ευχάριστα πράγματα...

Δυστυχώς το πρόγραμμά μου λέει ότι θα είμαι εδώ μέχρι την Παρασκευή, οπότε δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο από το να ψάξω για τις ευχάριστες πλευρές της κατάστασης. Π.χ. μια ευχάριστη πλευρά είναι ότι έχω ακόμη δουλειά και αυτό συνεπάγεται ότι θα πληρωθώ στο τέλος του μήνα... Μμμμ... για τώρα φτάνει να υπερκαλύψει το γεγονός ότι η δουλειά μου (όπως και οι δικές σας ίσως) απέχει πολύ από τα ενδιαφέροντά μου. Πρέπει όμως να παραδεχτώ, ότι χάρη σε αυτή τη δουλειά βρήκα κι άλλα ενδιαφέροντα προκειμένου να μη σκέφτομαι ότι κάνω κάτι τόσο βαρετό και εκνευριστικό ταυτόχρονα.

Έχετε προσέξει ότι πολλές φορές τα πράγματα που δε μας αρέσουν μας βοηθούν να στραφούμε σε άλλα πιο ενδιαφέροντα;; Ή ακόμα όταν κάποιος μας αποθαρρύνει από κάτι ουσιαστικά μας κάνει περίεργους γι'αυτό;; Θα δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα: για χρόνια η μητέρα μου (που πλέκει με βελονάκι) μου έλεγε ότι το πλέξιμο με βελόνες ήταν πολύ πολύ δύσκολο. Την πίστεψα, γιατί όταν ήμουν πιο μικρή έχανα πολύ εύκολα το θάρρος μου και πίστευα τους άλλους όταν μου έλεγαν ότι κάτι είναι δύσκολο. Η περιέργεια όμως και η επιθυμία έμεινε για χρόνια, μέχρι που αποφάσισα να ψάξω στο youtube και να δω πόσο δύσκολο είναι τελικά το πλέξιμο με βελόνες. Την επόμενη μέρα αγόρασα τις πρώτες μου βελόνες και το πρώτο μου κουβάρι και πριν λίγο καιρό βοήθησα και μια από τις φίλες μου να ξεκινήσει.

Όταν κάποιος σας λέει ότι κάτι είναι δύσκολο δοκιμάστε το απλά για επιβεβαίωση (εκτός αν είναι κάτι πραγματικά πολύ επικίνδυνο για τη σωματική σας ακεραιότητα). Όταν βρίσκεστε σε μια κατάσταση που είτε δε σας αρέσει είτε σας γεμίζει και δεν μπορείτε να την αλλάξετε άμεσα, βρείτε ενδιαφέροντα που να σας το κάνουν πιο εύκολο να αντέξετε. Δημιουργήστε. Κάτι. Δικό σας. Όλοι μπορούμε να το κάνουμε αρκεί να βρει ο καθένας την κλίση του.

Επίσης μπορείτε να εμπνευστείτε από άλλους ανθρώπους ή να θυμηθείτε παρατηρώντας τους να δημιουργούν ότι κάτι έχετε ξεχάσει να κάνετε. Για να γίνω πιο σαφής : είχα την ιδέα του ιστολογίου για μήνες μέσα στο μυαλό μου, αλλά δε τολμούσα να το ολοκληρώσω και να το παρουσιάσω. Τελικά, σε κάποια φάση το ξέχασα. Όταν είδα μια στενή μου φίλη να φτιάχνει το δικό της χώρο, θυμήθηκα ότι κάτι είχα αφήσει στη μέση...

Άλλη μια συμβουλή, χιλιοειπωμένη : Μην αφήνετε πράγματα που σας ευχαριστούν στη μέση, στην άκρη και πουθενά. Να αφήνετε μόνο ότι δεν κάνετε με την καρδιά σας....

how may of you are working today??? I am. Of course, I would rather be at home, cooking, sketching or reading the next book I am going to suggest to you (and I haven't made to it's first page yet) or simply doing other pleasant stuff...
Unfortunately, my schedule says I will be here till Friday, so there's nothing else to do than look at the bright sides of this situation. E.g. a bright side is that I still maintain my job which means I am going to be paid at the end of the month... Mmmm... that's enough for now to cover up the fact that my job (as yours perhaps) has little to do with my interests. However, I have to admit, that thanks to this job I found other interesting stuff to occupy myself with in order not to think that I am doing something so boring and irritating at the same time.
Have you noticed that many times the things we don't like help us turn to others more interesting?? Or how when someone discourages us on something, in reality he just makes us more curious about it?? I will give a personal example : for years my mother (who crochets) always told me that knitting is very difficult. I believed her, for when I was younger I used to lose my courage pretty easily and I believed others when they said that something is difficult. Yet, the curiosity and desire stayed with me for years until I decided to search in youtube and see for myself how hard knitting is. I bought my first needle and a ball of yarn the very next day and a while ago I helped one of my friends to get started as well. 
When somebody tells you that something is hard to accomplish try it out just to make sure (unless it;s something really dangerous for your well being). When toy find yourselves in a situation you do not like or it does not satisfy you and you cannot change it now, find yourselves some hobbies that will help you cope. Create. Something. Yours. We all can do that if we find our true calling. 
You can get inspired by other people as well or remember as you watch them creating that you forgot to do something. To be more clear : I had the idea of the blog for months inside my head, but I did not dare to complete and present it. Ultimately, at some point I forgot about it. When I saw a close friend making her space, I remembered that I had left something in the middle...
Another advice, a thousand times said before : Don't leave things that please you in the middle, or aside or anywhere. Let go only whatever you can't give your heart and soul at....

Creating a Place for my Friends - Δημιουργώντας ένα Μέρος για Φίλους

Όπως είχα υποσχεθεί όταν καλωσόρισα το πρώτο μέλος της σοφίτας μου, δημιούργησα μια νέα ενότητα στην οποία θα μπορούν οι φίλοι μου να παρουσιάζουν τα δικά τους ενδιαφέροντα και να γράφουν τις δικές τους σκέψεις με τον τρόπο που επιθυμούν. Ανυπομονώ να δω αυτή την ενότητα να γεμίζει ετικέτες και αναρτήσεις.

As I had promised when I welcomed the frst member of my attic, I created a new section in which my friends will be able to present their hobbies and write their own thoughts with the way they wish. I can't wait to see this section filled with new labels and posts.

The Spinster - Η Γεροντοκόρη

Αυτή η δημιουργία πήρε το όνομά της από την Ειρήνη. Μου είπε ότι μοιάζει με γεροντοκόρη. Είχε δίκιο φυσικά. Ο χρωματισμός δε μου πέτυχε καθόλου όπως βλέπετε, αλλά ήθελα να ανεβάσω αυτή την προσπάθεια έστω κι αν είναι εντελώς αποτυχημένη.

This creation was named by Renee. She said it looked like a spinster. She was right of course. The coloring, as you see, is unsuccessful, yet I wanted to post this effort, even when it is completely failed.

A Key Ring... - Ένα μπρελόκ...

Πριν λίγο καιρό είχα αγοράσει ένα πακέτο με πηλό που δε χρειάζεται ψήσιμο. Ήθελα να δοκιμάσω να φτιάχνω πράγματα με αυτόν. Αποδείχτηκε πιο δύσκολο από όσο νόμιζα και τα περισσότερα από όσα έφτιαξα βγήκαν κάπως ασχημούτσικα. Ωστόσο, αυτή η καρδούλα έγινε κάπως συμπαθητική και αποφάσισα να την μετατρέψω σε μπρελόκ για τα κλειδιά του σπιτιού μου, προσθέτοντας λίγες χάντρες. 

A while ago I had bought a packet of paper clay. I wanted to try and make things with it. It turned out more difficult than I thought and most of the things I created looked kind of ugly. This heart, though, proved rather cute and I decided to turn it into a key ring for the keys of my house., just adding a few beads. 

Inspiration : Maman..- Έμπνευση : Μητέρα...

Η μητέρα μου. Ζωγραφίστηκε με βάση μια παλιά φωτογραφία 12-13/5/2007

My mother. It was sketched from an old photo 12-13/5/2007

Inspiration : Friends - Έμπνευση : Φίλοι

Πρόχειρο σκίτσο σε μια φίλη 5/12/2008

A draft sketch on a friend 5/12/2008

Inspiration : Poster for a perfume - Έμπνευση : Αφίσα για ένα άρωμα

10/5/2007

Inspiration : Trois Couleurs: Bleu - Έμπνευση : Τρία Χρώματα: Μπλε

Μπροστινή πλευρά του DVD : Ζυλιέτ Μπινός (1-2/9/2007)

DVD's Front Cover : Juliette Binoche (1-2/9/2007)

Πίσω πλευρά DVD : Ζυλιέτ Μπινός (3/9/2007)

DVD's Back Cover : Juliette Binoche (3/9/2007)

Girl Reading... - Κορίτσι διαβάζει

Friday at long last! - Επιτέλους Παρασκευή!

Αυτή η εβδομάδα αποδείχτηκε κάπως δύσκολη. Κι όμως, δε μετανιώνω σε καμιά περίπτωση που καλωσόρισα το μήνα τόσο ζεστά... Σε εμένα εκτός από κούραση και δύσκολη επιστροφή στο σπίτι (γύριζα πάντα μετά τα μεσάνυχτα) έφερε και γεγονότα τα οποία με κάνουν να βλέπω με αισιοδοξία το Σεπτέμβρη. Χαίρομαι που τελειώνει αυτή η εβδομάδα γιατί σημαίνει ξεκούραση, πρωτίστως. Δευτερευόντως, όπως ανέφερα στο κείμενο για το Σεπτέμβρη, φέρνει και μια νέα αρχή. Και δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ανυπομονώ για την επόμενη εβδομάδα!!!  Θα μπορέσω να κάνω ήσυχα τις δουλειές μου και να ασχοληθώ με όλα τα πράγματα και τους ανθρώπους που αγαπώ... Δεν ξέρω πόσοι από εσάς δουλεύουν αυτό το ΣΚ, αλλά εύχομαι είτε δουλεύετε είτε όχι, να βρείτε χρόνο να ασχοληθείτε με αυτά που αγαπάτε ή με τους ανθρώπους ή τα ζώα που αγαπάτε... Μην παραμελείτε ότι έχει μάτια που σας κοιτάζουν με αγάπη... Ίσως βαρεθούν κάποια στιγμή να περιμένουν για ένα βλέμμα ή μια λέξη σας... Καλό Βράδυ!!!

This week has proven to be somewhat difficult. However, I have absolutely no regrets for greeting this month so warmly... To me except of fatigue and difficult return at home (I always made it after midnight) it brought as well incidents that make me feel optimistic about September. I am glad that this week ends, because it means primarily rest. Secondly, as I mentioned in my September text, it brings a new beginning. And I don't know about you, but I can't wait for next week!!! I will complete my chores without any haste and I will spend time with the things and the people I love... I don't know how many of you are working this weekend, but I wish either you do or you don't, to find time to spend with the things, the people or the animals you love... Don't neglect whatever has eyes that look at you with love... They may get tired of waiting for a gaze or a word from you... Good Night!!!